ای بزرگی که ریش قهر ترا
نتوان داشت التیام طمع
نظرش بر عبادت و خط تست
هر که دارد شکر ز شام طمع
هر گه از دور بینیم گویی
طمع آورده یی، کدام طمع؟
بخدا کز توام پس از سه سلام
نبود پاسخ سلام طمع
راضیم کز تو سر بسر بر هم
گرچه دارم به خاص و عام طمع
پیش ازین داشتم به دولت تو
نعمت و جاه و احترام طمع
این زمان با وثایق شرعی
می ندارم ادای وام طمع
چون عنان سخن دراز کنم
بر سرم می کند لگام طمع
آنچنانم مکن ز نومیدی
که ببّرم ز تو تمام طمع
بار ممدوح چون کشد مادح
خواجه چون دارد از غلام طمع؟
از نگونساری جهان باشد
که صراحی کند به جام طمع
اندرین عهد کر تسلّط بخل
گشت بر طامعان حرام طمع
با چنین خواجگان سوخته...
وای بر شاعران خام طمع
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی احساس طمع و تاثیرات آن بر زندگی انسان است. شاعر به بزرگ‌منشی و عظمت کسی اشاره می‌کند که نمی‌تواند به طمع‌ها پاسخ دهد و از او می‌خواهد که نسبت به او بی‌طمع باشد. او به این نکته اشاره می‌کند که طمع ورزی به معنای دوری از بزرگ‌ترین نعمت‌هاست و نشان می‌دهد که در دوران بخل و طمع، حتی شاعران نیز نمی‌توانند از آن روحیه رهایی یابند. شاعر از ناامیدی و احساس عدم پاسخگویی به طمع‌های خود سخن می‌گوید و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که زندگی در دنیای طمع و بخل، دشوار و ناامیدکننده است.
هوش مصنوعی: ای بزرگ‌مردی که هیچ‌کس نمی‌تواند خشم تو را آرام کند، نگذار امیدها درباره تو به یأس تبدیل شود.
هوش مصنوعی: هرکس که به عبادت و خطای خود توجه کند، بدانید که او به شکرگزاری از نعمت‌های خداوند نیاز دارد.
هوش مصنوعی: هر بار که تو را از دور می‌بینم، گویی به چیزی دل‌خوش کرده‌ای. اما آنچه به دنبالش هستی چیست؟
هوش مصنوعی: به خدا قسم، از تو بعد از سه بار سلامی که کردم، پاسخی به سلامم نیامد، نشان از طمع و بی‌توجهی توست.
هوش مصنوعی: من راضی هستم که تمام وجودم را برای تو فدای کنم، حتی اگر به این فکر کنم که از دیگران نیز بهره‌مند شوم.
هوش مصنوعی: قبل از این، به خاطر قدرت و جایگاه و احترام تو، به خوبی‌ها و ثروت‌هایی امیدوار بودم.
هوش مصنوعی: این روزها دیگر با تضمین‌های شرعی، وام گرفتن برایم به منظور سودآوری جذاب نیست.
هوش مصنوعی: زمانی که بیش از حد صحبت می‌کنم، احساس می‌کنم که میل و طمع مرا مهار می‌کند.
هوش مصنوعی: به طوری با من رفتار نکن که امیدواریم را از دست بدهم، زیرا در آن صورت تمام آرزوهایم نسبت به تو را از بین می‌برم.
هوش مصنوعی: وقتی ستایشگر بار سنگین ممدوح را به دوش می‌کشد، چگونه خواجه می‌تواند از غلام خود توقع داشته باشد که او نیز چیزی بخواهد؟
هوش مصنوعی: زندگی ممکن است به دلایلی دشوار و ناامیدکننده باشد، اما با این حال، می‌توان امید و آرزو را در دل داشت و از آرزوها لذت برد.
هوش مصنوعی: در این دوران، افراد حریص به خاطر بخل و حرص دیگران تحت تاثیر قرار گرفته و نتوانسته‌اند به خواسته‌های نادرست خود دست یابند.
هوش مصنوعی: با چنین افراد ناراضی و بی‌خبر از عشق، باید به حال شاعران ساده‌دل و بی‌تجربه، که طمع در عشق دارند، افسوس خورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.