به من رسید مقالی که گر بکوه رسد
ز شوق و ذوق زجای نشست بر خیزد
معانیی ز ظروف حروف افزون تر
که گر از آن بچشد عقل هست برخیزد
اگر بصورت معنی نقاب دور کند
فغان ز طایفة بت پرست بر خیزد
دلی که یک سرانگشت ازین برو خوانی
برقص از سرجان یک بدست بریزد
به مغز هر که رسد شمّه یی ز الفاظش
به طبع خوش ز سر هر چه هست بر خیزد
مثال صاحب عادل که از میامن او
ز زلف مادر خان هم شکست برخیزد
چو نرگس انکه بود بخت و دولتش خفته
نسیم لطفش بر وی چو جست برخسزد
هزار سال غمی بر دل ار نشسته بود
چو در خیالش یکدم نشست برخیزد
هر آن فتاده که خود را دمی به میخ نیاز
به آستانۀ او باز بست برخیزد
تن ضعیف من از زیر بار منّت او
اگر تواند برخاست پست برخیزد
عقود در که ز دست جواد او برخاست
کدام دست دگر را ز دست برخیزد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات عمیق شاعرانه میپردازد و به معانی عمیقتری از کلمات و عبارات اشاره دارد. شاعر میگوید که وقتی معانی به قلب و ذهن انسان برسد، شور و شوقی در او ایجاد میشود که او را به تحرک وا میدارد. او همچنین به تأثیر کلمات زیبا بر احساسات و تغییرات درونی انسان اشاره میکند. در نهایت، شعر به تمایل انسان برای برخواستن و به حرکت درآمدن در مواجهه با زیباییهای زندگی و محبت اشاره دارد و نشان میدهد که محبت و لطف الهی میتواند در دل انسان تغییرات عمیقی ایجاد کند.
هوش مصنوعی: مقالهای به من رسید که اگر به کوه هم برود، به خاطر شوق و اشتیاق، از جایش بلند خواهد شد.
هوش مصنوعی: معانی آنها از اشکال و ترکیب حروف بیشتر است، زیرا اگر عقل از آن بچشد و بهرهبرداری کند، به مطالب بیشتری دست مییابد.
هوش مصنوعی: اگر پردهای بر صورت معنی بیفتد، ناله و فریاد از جمعیت بتپرست بهپا خواهد خاست.
هوش مصنوعی: دل که با کوچکترین اشارهای شاد و خندان میشود، جانش را برای عشق و محبت میدهد.
هوش مصنوعی: هر کس که با گوش دل به کلمات کسی گوش کند، از آن کلمات لذتی میبرد و از روی دلنشینی آنها، همه چیزهای خوب و زیبا در ذهنش شکل میگیرد.
هوش مصنوعی: شخص عادل مانند کسی است که از نعمتها و زیباییهای زندگی، همچون زلف مادر خان، بهرهمند میشود و از آنها برای دستیابی به سرنوشتهای نیکو و مثبت استفاده میکند.
هوش مصنوعی: هر کس که در خواب بخت و سعادت باشد، هنگام وزیدن نسیم محبت، به مانند گل نرگس شکوفا میشود و زیبا جلوهگر میگردد.
هوش مصنوعی: اگرچه هزار سال غم بر دل نشسته بود، اما یک لحظه خیال خوش آن را بلند میکند و از دل میرانَد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در یک لحظه نیاز به کمک و پناهگاهی دارد، باید از آنجا که به او وابسته شده، برخیزد و رها شود.
هوش مصنوعی: بدن نحیف من اگر بتواند از زیر فشار این لطف و زحمت او برخیزد، تنها به زحمت و پایینترین وضعیت خود ادامه میدهد.
هوش مصنوعی: کدام دست دیگری میتواند از دستان جواد برآید و اقدام کند هنگامی که او با دستان خود به کارش مشغول است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو سنبل تو به طرف سمن فرو ریزد
دل شکسته اش از هر شکن فرو ریزد
به شیوه ای که ز گلبرگ تر چکد شبنم
نمک ز لعل تو شیرین سخن، فرو ربزد
نقاب زلف ز عارض اگر براندازی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.