ماه رویا بسر خویش کنی
نیک باشد که بدی بیش کنی؟
چندم از هجر دل افگار کنی؟
چندم از غصه جگر ریش کنی؟
مکن ای جان که نه رسمی نیکست
که همه کام بداندیش کنی
هر کجا خون دلی باید ریخت
غمزۀ مست فرا پیش کنی
مردمی کن، که نباشد ضایع
هر چه با این دل درویش کنی
دل یک شهر بر آید از بند
گر اشارت بلب خویش کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و احساسات است. شاعر به محبوب خود می‌گوید که موجب درد و رنج نشود و بیشتر از این دل او را نرنجاند. او از محبوب خواسته که به جای غم و جدایی، محبت و نیکی را سرلوحه کار خود قرار دهد. در نهایت، شاعر تاکید می‌کند که با رفتار خوب و شایسته، می‌تواند دل‌ها را شاد کند و به انسان‌ها کمک کند.
هوش مصنوعی: اگر روزهایی را که در رویاهایت می‌گذرانید به خوبی سپری کنید، بهتر است تا اینکه بدی‌ها و مشکلات را بیشتر کنید.
هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی دلمان را از دوری خود ناراحت کنی؟ چند بار می‌خواهی با غم و اندوه ما را به درد بیاوری؟
هوش مصنوعی: عزیزم، مراقب باش که کار زشتی است که به خاطر دل‌های بدخواه، در دل خود بدگمانی و فکر منفی پرورش دهی.
هوش مصنوعی: هر جا که باید از اندوه و درد دل بریزی، باید غم و اندوه را کنار بگذاری و با حالتی شاد و سرزنده جلو بروی.
هوش مصنوعی: با مردم خوب و مهربان باش، زیرا هیچ چیز را که با دل پاک و ساده‌ات انجام می‌دهی، هدر ندهی.
هوش مصنوعی: اگر با صدای دلنشین خود اشاره‌ای کنی، دلی که در آن شهر وجود دارد آزاد خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.