کار دوران چیست جمعیت پریشان ساختن
سیل مجبورست در معموره ویران ساختن
پاک طینت را بکین کس نشاید گرم کرد
بهر خونریز از طلا شمشیر نتوان ساختن
گر طبیب همت ایام عیسی دم شود
باید از وی درد فقر خویش پنهان ساختن
ابر اگر از طینت اهل جهان آگه شود
قطره سازی را بدل سازد به پیکان ساختن
ترک دنیا پیش این دنیاپرستان کافریست
چون بکیش هندوان بتخانه ویران ساختن
گریه ما را گر میرابی گلشن دهند
عاجز آید نوبهار از غنچه ویران ساختن
با همه ناقابلی دارد هنرها بخت ما
می تواند از گل و ریحان مغیلان ساختن
بیکدورت راحت از گیتی نشاید چشم داشت
زانکه ناچارست با دود چراغان ساختن
نار پستان دست فرسود هوا باشد کلیم
بعد از این خواهیم با سیب زنخدان ساختن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مسائل دورانی و مشکلات انسانی می‌پردازد. شاعر از ویرانی‌هایی که در نسل‌ها به وجود آمده و ناامیدی‌های ناشی از آن صحبت می‌کند. او به ارتباط بین خلوص و پلیدی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که نمی‌توان از چیزهای باارزش برای کارهای غیراخلاقی استفاده کرد. همچنین، او می‌گوید که در دنیای امروزی، کسی نمی‌تواند مشکلات خود را به راحتی پنهان کند و ابراز نارضایتی از وضع موجود می‌کند. اشاره به زیبایی‌های زندگی و قابلیت‌های انسان‌ها نیز در شعر وجود دارد، اما انتقاد از دنیای مادی‌گرایی و کفر در برابر دنیاپرستی نیز مشهود است. در پایان، شاعر به این نتیجه می‌رسد که امید به رحمت و زیبایی واقعی موجود در زندگی، حتی در شرایط مشکلات، ممکن است.
هوش مصنوعی: وظیفه‌ی زمان چیست؟ به هم ریختن و آشفتگی مردم. سیل ناچار است که در شهری ویران به راه بیفتد.
هوش مصنوعی: شخصی با دل پاک و نیکو را نمی‌توان به وسیله‌ی کینه و دشمنی گرم کرد، زیرا هرگز نمی‌توان از یک طلا شمشیر ساخت.
هوش مصنوعی: اگر روزگاری پزشک مانند عیسی بیاید، باید درد فقر خود را از او پنهان کنیم.
هوش مصنوعی: اگر ابر از ذات و ویژگی‌های انسان‌ها باخبر شود، می‌تواند به جای باریدن قطره‌های باران، آنها را به تیرهایی تبدیل کند که عواطف و احساسات را نشانه می‌گیرند.
هوش مصنوعی: ترک کردن دنیا در مقابل کسانی که به دنیا وابسته‌اند، بی‌دینی محسوب می‌شود، مانند اینکه هندوان برای ویران کردن بتخانه از کشتن دست بکشند.
هوش مصنوعی: اگر ما به خاطر گریه‌هایمان، بهارانه‌ای از گل‌ها را به دست آوریم، باز هم بهار از ویرانیِ غنچه‌ها ناتوان خواهد بود.
هوش مصنوعی: با وجود تمام نقص‌ها و کمبودهایمان، هنر و استعداد ما این قدرت را دارد که از گل و ریحان به زیبایی بهره‌برداری کند و چیزهای ارزشمندی بسازد.
هوش مصنوعی: به آرامش و آسایش در کنار تو نباید از دنیای بیرون امید داشت، زیرا ناگزیر باید با سختی‌ها و مشکلاتی که به‌واسطه روشنایی‌های مصنوعی ایجاد می‌شوند، کنار آمد.
هوش مصنوعی: آتش سوزان مانند پستانی است که از دست رفته و حالا کلیم پس از این تصمیم دارد با زیبایی‌های زنانه دل ببرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند بزم باده پنهان از حریفان ساختن؟
خویش را آراستن، آیینه پنهان ساختن
پنجه خورشید را در آستین دزدیدن است
عشق را در پرده ناموس پنهان ساختن
کار بر شیرازه زلف تو مشکل می شود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.