گل در چمن بجز خار در پیرهن ندارد
آب و هوای راحت خاک وطن ندارد
ترک کلاه تجرید بر هیچ سر نچسبد
بتخانه تعلق یک بت شکن ندارد
باشد برای طفلان مینا ز باده بهتر
در چشم اهل دنیا جان قدر تن ندارد
بینند اهل ظاهر تن را طفیل جامه
فانوس ره ببزمی بی پیرهن ندارد
در سرنوشت بختم خط مسلمی نیست
گم می کنم رهی را کان راهزن ندارد
در برگریز تجرید باشد بهار ارواح
خوش وقت مرده ای کو رنگ کفن ندارد
تا کار تیشه آید از ناخن تفکر
گوهر بکان معنی آخر شدن ندارد
از بحر فیض گردد قانع بقطره ای حیف
سرمایه ترقی دزد سخن ندارد
از پاره چوب یک کلک سر کرد چارپاره
گرچه کلیم دستی در هیچ فن ندارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عمیقاً از بی‌عدالتی‌ها و نقص‌های دنیا سخن می‌گوید. او به وضوح نشان می‌دهد که زندگی پر از درد و رنج است و در این دنیا، آنچه خوشایند و زیباست، کم است. به عنوان مثال، او اشاره می‌کند که گل‌های چمن همراه با خارها هستند و راحتی واقعی در خاک وطن وجود ندارد. همچنین، او لطافت‌های ظاهری مانند لباس و جلوه‌های دنیوی را فاقد ارزش واقعی می‌داند.
شاعر با بیان اینکه در سرنوشت او خط مسلمی وجود ندارد و نمی‌تواند راه خود را پیدا کند، به ناامیدی و سردرگمی خود اشاره می‌کند. او همچنین از ارزش‌های معنوی و احساسی سخن می‌گوید و به دنبال عمیق‌ترین معانی زندگی است. در نهایت، او به نقد سخن و ادعاهای تو خالی نیز می‌پردازد و بر این باور است که واقعیت‌های عمیق و اندیشه‌های واقعی در زندگی ارزش بالایی دارند.
هوش مصنوعی: گل در چمن تنها خار را می‌شناسد و آب و هوای دلپذیر فقط در خاک وطن وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی در عالم مجردات (خیالی و روحانی) باشد، هیچ چیز مادی به او نمی‌چسبد و نمی‌تواند او را محدود کند. زیرا وابستگی به چیزهای مادی و دنیوی، برای کسی که از قید و بندها رها شده، بی‌معناست و او به راحتی از آنها می‌گذرد.
هوش مصنوعی: در نظر مردم دنیا، جان انسان ارزش چندانی ندارد، اما برای کودکان معصوم، شراب دلنشین می‌تواند از همه چیز بهتر باشد.
هوش مصنوعی: آدم‌های ظاهربین فقط بدن را می‌بینند و مانند فانوس که فقط نور می‌افشاند، در مجالس می‌درخشند. اما کسی که بدون پیرهن یعنی بدون ظواهر و زرق و برق دنیا باشد، در واقع چیزی ندارد که به چشم بیفتد.
هوش مصنوعی: در زندگی‌ام سرنوشت مشخصی ندارم و نمی‌توانم راهی را پیدا کنم که مانع از دست دادن‌ام شود.
هوش مصنوعی: بهار زمانی معنا دارد که روح‌های پاک و زنده‌ای در میان باشند، اما اگر کسی مرده و بی‌روح باشد، حتی زیبایی‌های بهار هم به چشم نمی‌آید، چون آن شخص رنگ و زندگی ندارد.
هوش مصنوعی: همان‌طور که کار تیشه در دست کسی به نتیجه‌ای می‌رسد که از تفکر و دقت برخوردار است، درک عمیق و اندیشیدن به مسائل نیز هرگز به پایان نمی‌رسد و همواره می‌تواند به معرفت و معنای جدیدی منجر شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی از دریای نعمت تنها به یک قطره راضی باشد، جای تأسف دارد که سرمایه رشد و پیشرفت را می‌دزدد و بی‌صدا می‌گذرد.
هوش مصنوعی: با استفاده از یک تکه چوب، یک قایق ساخته شد. هرچند که کسی که این کار را کرده، در هیچ یک از فنون مهارت خاصی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پروای شکوه من آن سیمتن ندارد
دردش مباد هر چند درد سخن ندارد
ناسازگاریی هست در خوی گلعذاران
کو یوسفی که گرگی در پیرهن ندارد
هرکس فتد تهی چشم در فکر دیگران نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.