کام دل از لب شکرشکنی شیرین کن
وصف آن تنگ شکرگو سخنی شیرین کن
دادهٔ حق بتو گر تلخی کامست منال
هر دم از شکر شکرش دهنی شیرین کن
غوطه در شیرهٔ جان زن ز خیال لب یار
نیشکر وار سراپای تنی شیرین کن
تلخی از می بزداید لب شکر شکنت
دهن جام به ساغر زدنی شیرین کن
سوخت کامت ز حدیث نمک رخسارش
از لب او سخنی گو، دهنی شیرین کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و زیبایی لب‌های معشوق می‌پردازد و از تلخی‌ها و مشکلات زندگی شکایت می‌کند. او می‌گوید که حتی اگر زندگی تلخ باشد، باید با لذت عشق و زیبایی معشوق آن را شیرین کرد. جملاتش به اهمیت شکرگزاری و یافتن لذت در کوچک‌ترین جزئیات زندگی اشاره دارد و از خواننده می‌خواهد که در مواجهه با تلخی‌ها، به دنبال شیرینی و زیبایی‌ها باشد.
هوش مصنوعی: به زبان ساده، این بیت یعنی اینکه برای خوشحالی و رضایت، باید از حرف‌ها و داستان‌های شیرین صحبت کنیم و دل‌ها را با محبت و طعمی دلپذیر پر کنیم.
هوش مصنوعی: اگر چه خدای تو چیزی به تو داده که ممکن است در ابتدا تلخ و ناگوار به نظر برسد، هرگز از آن شکایت نکن. به جای آن، سعی کن از آن شیرینی بگیری و لذت ببری.
هوش مصنوعی: غرق در لذت زندگی و عشق بودن، مانند شیره‌ای که از نیشکر استخراج می‌شود، روح را پر از شیرینی و خوشی می‌کند و بدن را به شکلی دلنشین و دل‌انگیز تبدیل می‌سازد.
هوش مصنوعی: با نوشیدن شراب، تلخی‌ها را از بین می‌برد و با لب‌های شیرین تو، طعم را دلپذیرتر می‌کند. جام را به دست می‌گیرم تا از آن شیرینی بیشتری بچشم.
هوش مصنوعی: سخن عشقش تو را به شدت نگران کرده و چهره‌اش در خاطرت جوانه زده است. حالا بگو چه چیزی تو را با دلخوشی مشغول کند و لبت را شیرین‌تر نماید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.