گنجور

 
جویای تبریزی

دور از تو زبسکه بی دماغم

داغ دل شب بود چراغم

از درد چسان رهم که در تن

چون شمع دوانده ریشه داغم

عشقم چو نهاد داغ بر داغ

از جوش نشاط باغ باغم

از فیض خیال او چو طاؤس

هر جا باشم میان باغم

از وحشت من مپرس عنقا

خود را گم کرده در سراغم

از آتش سینه شعله ور گشت

جویا بر سر چو شمع داغم

 
 
 
طغرای مشهدی

از گردش چرخ، بی دماغم

وز کوکب خود همیشه داغم

گردیده چو شمع بزم تصویر

بی بهره ز روشنی چراغم

گل روزن خود به گل برآرد

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه