کشیده لاله شراب شبانه از رگ سنگ
چو شعله خونش ازان زد زبانه از رگ سنگ
رضا بخوردن خون دادایم این و آن هم نیست
رسانده روزی ما را زمانه از رگ سنگ
چو نبض در طپش آید ز شوق اگر سازند
خدنگ آن مژه ها را نشانه از رگ سنگ
نه لاله است که جوشد چو خون ز سینهٔ کوه
کشیده آتش شوقش زبانه از رگ سنگ
بگو به بینش، جویا! چطور قافیه ایست؟
فسانه از رگ سنگ و بهانه از رگ سنگ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عمیق و شوق عاشقانه پرداخته است. شاعر با استفاده از تصاویری چون "لاله شراب شبانه" و "خون" به شدت احساسات خود را بیان می‌کند و به تلاطم‌های درونی‌اش اشاره می‌کند. اشاره به "رگ سنگ" نشان‌دهنده ی استحکام و پایداری این احساسات است. شاعر همچنین به تناقض‌هایی از قبیل شور و آتش شوق در درون خودش و مژه‌های نشانه‌گذاری می‌پردازد که نشان از پیچیدگی‌های عشق دارد. در نهایت، از قافیه و بیان هنری نیز سخن می‌گوید و این‌ها را همگی نشانه‌ای از عمق و طاقت درونی شعر خود می‌شمارد.
هوش مصنوعی: لاله‌ای که در شب شراب کشیده، از دل سنگ زاده شده است و مانند شعله‌ای که از خونش می‌جوشد، به سوی بالا می‌رود.
هوش مصنوعی: ما به خاطر آرزوها و خواسته‌هایمان، حتی اگر با سختی و رنج همراه باشد، راضی به درد و خون‌ریزی هستیم. اما این مشکلات و چالش‌ها سرانجام بر روزی و سرنوشت ما تاثیر می‌گذارند، این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت.
هوش مصنوعی: اگر نبض عشق به تپش درآید، گویا آن مژه‌ها مانند تیرکانی می‌شوند که به هدف می‌زنند و نشان می‌دهند که دل سنگی هم می‌تواند نرم شود.
هوش مصنوعی: لاله‌ای وجود ندارد که به خاطر عشقش مانند خون از دل کوه بجوشد. آتش اشتیاق او مانند شعله‌ای از رگ‌های سنگ بیرون می‌زند.
هوش مصنوعی: به بینش بگو تا بپرسد! قافیه اینچنین است: داستانی از دل سنگ و دلیلی از دل سنگ.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.