بی جلوهٔ روی تو نظر بسته نکوتر
راه نگاه دیدهٔ تر بسته نکوتر
ناداری ما به بود از بخل توانگر
دست تهی از کیسهٔ سربسته نکوتر
افتد به جهان شور ز شیرینی حرفت
ای پسته دهن نطق تو بر بسته نکوتر
بی دیدن دیدار تو چون دیدهٔ ساغر
راه نظر از خون جگر بسته نکوتر
جویا مکن از جور فلک شکوه که خان گفت:
«نگشودن این حقهٔ سربسته نکوتر»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت معشوق است. شاعر می‌گوید که زیبایی چهره تو چنان حیرت‌انگیز است که هیچ نظری نمی‌تواند به آن برسد. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که حتی در شرایط فقر و کمبود، بودن در کنار تو ارزشمندتر از ثروت است. شاعر به تأثیر کلام معشوق بر روح و دلش می‌پردازد و می‌گوید که دیدار تو برای او همچون نوشیدن شراب است. در پایان، از شکایت از سرنوشت خود پرهیز می‌کند و بر رازهای نهان زندگی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: من بدون زیبایی و جلوه‌ی چهره‌ات، نمی‌توانم به چیزهای زیباتر نگاه کنم. وقتی چشمانم به تو نمی‌افتد، نمی‌توانم به دیگر زیبایی‌ها توجه کنم.
هوش مصنوعی: فقر ما بهتر از خساست ثروتمندانی است که دستشان خالی و از دستیابی به نعمت‌ها محرومند.
هوش مصنوعی: هرگاه کلام شیرین تو در دنیا طنین انداز شود، باعث شوق و شور مردم خواهد شد، ای پسته‌ای که زبان نیکو تو را بسته است.
هوش مصنوعی: بی‌دیدن تو، مانند ساغری هستم که به خاطر اشک‌هایم بسته شده و راهی برای دیدن ندارم. چشمم گواهی بر درد دل و احساسات عمیق من است.
هوش مصنوعی: از سختی‌ها و بی‌عدالتی‌های زندگی گله نکن، زیرا خان می‌گوید: «بهتر است که در این موضوع مهم سکوت کنی و آن را بیان نکنی.»
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.