تنها نه همین یارم گوش سبکی دارد
با گوش سبک چون گل روی تنکی دارد
با شعلهٔ حسن او کز باده برافروزد
خورشید برین چون مه روی خنکی دارد
در عالم مستی هم هرگز نشود رامم
با آنکه ز خود رفته است از من خودکی دارد
صد ساغر لبریزم نشکست خمار امشب
با رطل گران ساقی دست سبکی دارد
نظاره نیابد ره بر درگه دیدارش
از لشکر خط حسنش جویا تزکی دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و جمال معشوق است. شاعر از زیبایی و ویژگی‌های خاص یار خود صحبت می‌کند، مثل گوش سبکش و روی نازکش که دل‌ربا است. او به تاثیر جذابیت معشوق بر خود اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی در حال مستی هم نمی‌تواند خود را از عشق او رها کند. شاعر از بی‌قراری و پر بودن ساغرهایش سخن می‌گوید و به سختی دسترسی به دیدار معشوق اشاره می‌کند. به طور کلی، شعر حال و هوای عاشقانه و احساسی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: فقط یار من نیست که گوشش سبک است، کسانی که گوش سبک دارند، مانند گل، به زیبایی و لطافت ظاهری خود نیز می‌بالند.
هوش مصنوعی: شعلهٔ زیبایی او چنان قدرتی دارد که اگر از شراب برافروخته شود، خورشید بر روی زمین همچون ماه، خنک و آرام می‌گردد.
هوش مصنوعی: در حالی که در حال مستی هستم، هرگز نمی‌توانم خود را آرام کنم، حتی اگر از خودم دور شده‌ام، اما به طور ناخودآگاه، هنوز چیزهایی در من وجود دارد که به آن وابسته‌ام.
هوش مصنوعی: امشب با وجود اینکه صد جام پر از شراب دارم، احساس تاثیر عمیق خماری را نمی‌کنم زیرا ساقی با مقدار زیادی از شراب به من می‌دهد و به نظر می‌رسد دستش سبک و ملایم است.
هوش مصنوعی: نمی‌تواند به درگاه ملاقات او نگاه کند، زیرا از لشکر زیبایی‌اش در جستجوی پاکی و خلوص است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.