غیر رسوایی چه حاصل از بیان ما به ما
سوز دل روشن چو شمع ست از زبان ما به ما
شمع آسا آتش افتد از زبان ما به ما
می توان پی برد از طور بیان ما به ما
همدهی در بزم یکرنگی نباشد چون کتاب
داستانها می سراید از زبان ما به ما
در قناعت دل صفا اندوز کی گردد چو شمع
تا غذای تن نگردد استخوان ما به ما
قامت خم گشته بار خاطر پیران بود
شد زیاد از ضعف تن زور کمال ما به ما
هر قدر کاهد تنم لبریز جانان می شود
سود می بخشد هلال آسا زیان ما به ما
خویش را در راه عشق از ضعف تن گم کرده ایم
نالهٔ دل می دهد جویا نشان ما به ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و درونی شاعر است که از طریق زبان و بیان خود به تجلیات عشق و درد و صفای دل میپردازد. شاعر به سوز و گداز دل اشاره میکند که چون شمع میسوزد و در عین حال میخواهد نشان دهد که گوهر واقعی وجود در محبت و عشق نهفته است. او به مسائلی چون قناعت، ضعف بدنی، و بار سنگین سالها میپردازد و نشان میدهد که هر چه از جسم میکاهد، وجود روح و عشق بیشتر میشود. در نهایت، شاعر به جستجوی نشانی از خود در مسیر عشق و نالهای از دل دچار ضعف جسمی خود میپردازد.
هوش مصنوعی: چیزی جز رسوایی نصیب ما از گفتنهایمان نمیشود. سوز دل ما به روشنایی شمعی میماند که از زبانمان بیرون میآید.
هوش مصنوعی: ما با وجود اینکه خود را به گونهای خاص بیان میکنیم، دیگران میتوانند عمق احساسات و افکار ما را درک کنند. مانند شمعی که به خاطر روشناییاش، آتش و نورش را منتشر میکند.
هوش مصنوعی: در مجالس شادی، همدلی و همفکری وجود ندارد، چون داستانها را از زبان ما برای ما تعریف میکنند.
هوش مصنوعی: اگر در قناعت و رضایت دل خود را آرام کنیم، مانند شمع خواهیم بود. اما این آرامش و صفا زمانی به دست میآید که بر تأمین نیازهای جسمیمان تمرکز کنیم و اجازه ندهیم که در شرایط سخت، دچار کمبود و ناامیدی شویم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حال افرادی که سن و سالی از آنها گذشته و خمیده شدهاند اشاره میکند. این حالت خمیدگی ناشی از سنگینی یا بار فکری و تجربیات زندگی است. هرچند به نظر میرسد که ضعف جسمانی آنها را تحت تأثیر قرار داده، اما در عین حال، قدرت و کمال درونی آنها به نوعی شکلگرفته و همچنان وجود دارد. در واقع، شاعر به نوعی تناقض درونی میان ضعف ظاهری و قوت معنوی توجه میکند.
هوش مصنوعی: هرچه بدنم بیشتر ضعیف و ناتوان میشود، عشق و جذبه جانان در من بیشتر میشود. هلال مانند، که نمایانگر زیبایی و فرح است، به ما سود میرساند و در عین حال زیانهای ما را نیز به ما عودت میدهد.
هوش مصنوعی: ما در مسیر عشق، حالت ضعیف جسمانی خود را فراموش کردهایم و این دل ماست که با نالههایش از ما نشانهای میخواهد تا خود را بیابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.