فلک به هرزه کمر بسته است جنگ مرا
که نیست شیشه شکستن شعار سنگ مرا
چنین که مانده به جا در طلسم بی تابی
شکسته شوخی پرواز بال رنگ مرا
زآه نیم شب عاشق الحذر ای غیر
که آسمان نشود سد ره خدنگ مرا
به سخت جانی من عشق تا چه افسون خواند
که شیشه شیشه نزاکت فزود سنگ مرا
غم تو گرچه شبنم را به بیخودی گذراند
به باد آه سحر داد نام و ننگ مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان یک جنگ درونی و درد عاشقانه پرداخته است. شاعر احساس می‌کند که دنیا به جنگ او برخاسته و هیچ‌چیز قادر به شکست او نیست. او درگیر احساسات و وسوسه‌های عاشقانه‌اش است و از این معارضه رنج می‌برد. هرچند غم معشوق او را در تنگنا قرار داده، اما عشق و شوق همچنان در دلش زنده است. شاعر به تضادهایی میان عشق و درد، زیبایی و تلخی، اشاره می‌کند و در نهایت، احساساتش را با تصاویری زنده و نمادین بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: آسمان (یا سرنوشت) با بی‌فکری خود آماده است تا با من مبارزه کند، اما من از آنجایی که سنگ هستم، هرگز با شکستن شیشه نمی‌توانم آسیب ببینم.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساسات عمیق و چالش‌های درونی پرداخته است. در آن به تصویر کشیده می‌شود که چطور ناامیدی و احساسات دردناک همچنان در دل جا مانده‌اند، در حالی که یک شگفتی و زیبایی در پس این مشکلات وجود دارد. به نوعی، اشاره به قدرت و زیبایی پرواز با وجود مشکلات و محدودیت‌ها دارد.
هوش مصنوعی: از ناله و آه شبانه عاشق، بپرهیز ای کسی که آسمان نمی‌تواند مانع پیشرفت تیر محبت من شود.
هوش مصنوعی: عشق آن‌قدر بر من تأثیر گذاشته که حتی با وجود سختی‌ها و دشواری‌ها، نازکی و لطافت من بیشتر شده است و مانند شیشه‌ای شکننده در برابر سنگ خشن قرار گرفته‌ام.
هوش مصنوعی: غم تو اگرچه مانند شبنم بی‌خبر و بدون آگاهی گذشت، اما با آه صبحگاهان، نام نیکی و زشتی‌ام را به باد داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.