|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات شاعر دربارهٔ معشوقش می‌پردازد. شاعر می‌گوید که خاموشی او با حالت شوخ معشوق گره خورده و لبان او به نوعی شیرینی خاص مرتبط است. همچنین، او به حلقه‌های نگاه کسانی که شور و عشق را درک می‌کنند اشاره می‌کند که در کوی معشوق مانند نقش قدم‌های دلنشین با هم پیوند خورده‌اند. در نهایت، شاعر از اشک‌های خود سخن می‌گوید که دل‌تنگی‌اش را بیان می‌کنند و این اشک‌ها در روز بارانی به هم پیوسته‌اند.
هوش مصنوعی: سکوت آن معشوق با حالت شوخ‌طبعی‌اش همیشه در ارتباط است و لب‌هایش با طعم شیرینی در هم آمیخته شده‌اند.
هوش مصنوعی: چشم های محبوب، به طور مداوم و به هم پیوسته در خیابان تو مانند رد پای یکدیگر، در حال جستجو هستند.
هوش مصنوعی: در روز باران، چشمان من از گریه پر از ترحم شده است و اشک‌هایم به آرامی و پیوسته مانند قطرات باران جاری می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.