هر که او با قامت خم گشته غافل خفته است
بی خبر در سایهٔ دیوار مایل خفته است
گر سرپایی زنی با دست بخشش فرصت است
دولت بیدار در دامان سایل خفته است
شاهد مست خیالش ز اول شب تا سحر
همچو بوی غنچه ام در خلوت دل خفته است
سیر عالم می کند از فیض بیداری دلش
پای سعی هر که در دامن منزل خفته است
نیست غیر از سحرکاری چشم خواب آلود را
کشته جویا خلق عالم را و قاتل خفته است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حال افرادی می‌پردازد که در غفلت و خواب بی‌خبری به سر می‌برند. شاعر اشاره می‌کند که افراد در سایه دیوارها با قامت خمیده و غافل خوابیده‌اند و از فرصت‌های زندگی بی‌خبرند. او به اهمیت بیداری و آگاهی اشاره کرده و می‌گوید که دولت و خوشبختی در دامن افرادی است که بیدارند. همچنین به عشق و دل‌باختگی اشاره می‌کند که حتی در شب تا صبح جریان دارد، و تنها چشم‌های خواب‌آلود است که مانع از دیدن واقعیت می‌شود. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که در این عالم، خواب‌آلودگی قاتل افراد و عامل ناآگاهی آن‌هاست.
هوش مصنوعی: هر کسی که با قامت خم و مایل به خواب رفته، بی‌خبر و غافل در سایه‌ی دیوار نشسته است.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی با دست بخشش دیگری را یاری کنی، فرصت و شانس خوبی در درون خودت قرار دارد. کارهای نیک و مهربانی‌ات می‌تواند به تو ثمر بدهد، به ویژه زمانی که دیگران غافل‌اند.
هوش مصنوعی: عشقی که در دل دارم، از آغاز شب تا بامداد مانند عطری ملایم و خوشبو در دل من خوابیده است.
هوش مصنوعی: عقیده این است که شخصی که در عالم بیداری و تلاش قرار دارد، می‌تواند از نعمت‌ها و برکات زندگی بهره‌مند شود، اما کسانی که در غفلت و بی‌توجهی هستند، از این فیض‌ها محروم می‌مانند.
هوش مصنوعی: جز هنر سحرآمیز چشم خواب‌آلود، چیز دیگری نیست که جان‌باختگان را بگردد، در حالی که قاتل در خواب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.