چسبیده به هم گرچه لب از شهد نکاتت
دل خون شده بی گفت و شنود از حرکاتت
عمر ابدی در گروه کشتن نفس است
این کشته تواند شدن اکسیر حیاتت
ز آب در دندان تو هنگام تبسم
ترسم بگدازد لبک همچو نباتت
خوش باش! به دل داری اگر داغ غم عشق
زینت به سجل یافته منشور نجاتت
در عشق به انجام رسد کار تو جویا
چون شمع گر از جا نرود پای ثباتت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و عواطف انسانی است. شاعر به توصیف احساسات عمیق و دردهای ناشی از عشق می‌پردازد. او می‌گوید که عشق می‌تواند همچون اکسیر حیات باشد و با وجود داغ غم، دل باید شاد باشد. همچنین، اشاره‌هایی به سختی‌ها و چالش‌های عشق دارد و بیان می‌کند که ثابت قدم ماندن در مسیر عشق، می‌تواند منجر به تحقق آرزوها شود. در نهایت، تصویر از زیبایی و لطافت عشقی که ممکن است تحت فشار دردها باشد، خلق می‌کند.
هوش مصنوعی: هر چند که به یکدیگر نزدیکیم و از لطافت کلام تو لذت می‌بریم، اما دل ما به خاطر بی‌توجّهی و سکوت تو به شدت آزرده است.
هوش مصنوعی: زندگی ابدی به از بین بردن خواسته‌ها و نفسانیّت وابسته است و این کار می‌تواند سبب شود که تو به حقیقت حیات و عمق زندگی دست پیدا کنی.
هوش مصنوعی: از لب‌های تو هنگام خنده، همان‌طور که آب در دندان‌هایت است، می‌ترسم که همچون شکر ذوب شود.
هوش مصنوعی: خوشحال باش! اگر در دل خود داغ عشق را تحمل می‌کنی، این درد می‌تواند به عنوان نشانه‌ای برای نجات تو باشد.
هوش مصنوعی: اگر در عشق به هدف‌تان برسید و ثابت قدم باشید، همچون شمعی خواهید درخشید که پا بر جا نماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.