وارستگی از خویش ترا رهبر فیض است
دلبستگی تست که قفل در فیض است
مانند نسیم سحری در ره شوقش
پرواز دل از سینه به بال و پر فیض است
از جوش صفا طعنه زن طور تجلی است
آن سینه که از یاد خدا مظهر فیض است
پیداست ز در باری بحرین دو چشمم
کز یاد کسی دل صدف گوهر فیض است
تا جلوهٔ دیدار بود گرم تجلی
جویا به رخم دیدهٔ حیران در فیض است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم وارستگی و دلبستگی در مسیر رسیدن به فیض و رحمت الهی می‌پردازد. شاعر بر این باور است که رهایی از وابستگی‌ها، راهی به فیض است و در این مسیر، دل‌های مشتاق همچون نسیم صبحگاهی پرواز می‌کنند. همچنین، یاد خدا و تجلی‌های الهی در سینه‌ها موجب دریافت فیض می‌شود و چشم‌ها به یاد محبوب، همچون صدفی در جستجوی گوهر فیض هستند. در نهایت، دیدار و تجلی حقایق الهی، حیرت و شگفتی را در دل‌ها ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: آزاد بودن از خود و خواسته‌هایت می‌تواند تو را به نعمت‌ها و فیض‌هایی برساند. اما اگر به چیزی یا کسی وابسته شوی، آن وابستگی می‌تواند مانع رسیدن به این نعمت‌ها شود.
هوش مصنوعی: دل در عشق و شوق پرواز می‌کند و مانند نسیم صبحگاهی، احساس خوشایندی از خوشبختی و بهره‌مندی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: خواندن این بیت به ما می‌گوید که اگر دل انسانی مملو از پاکی و صفا باشد، می‌تواند به شکلی عمیق و معنوی با خدا ارتباط برقرار کند. چنین دلی در واقع وسیله‌ای برای دریافت و انتقال نعمت‌های الهی به شمار می‌رود. در واقع، کسی که همواره یاد خدا را در دل دارد می‌تواند تجلی‌گاه فیض و رحمت الهی باشد.
هوش مصنوعی: به وضوح از چشمانم مشخص است که یاد کسی در دلم همچون مروارید در صدف است، و این احساس موجب غنای درونی من شده است.
هوش مصنوعی: به محض اینکه امکان دیدار فراهم باشد، من در جستجوی تجلی و نمایش آن هستم، در حالی که چشمان حیرانم در حال دریافت بهترین فیض و نعمت هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.