|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت مخصوص معشوق اشاره میکند و میگوید که با برداشتن نقاب از چهرهاش، دل او را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. او از عشق و دلربایی معشوق صحبت میکند و به این نکته اشاره میکند که زیبایی معشوق، جانش را به خطر انداخته و دنیا را برای او تاریک کرده است. همچنین، باز بودن زلف معشوق به نوعی به عنوان یک فریب و دلربایی تلقی میشود که خون در دل شاعر میریزد. این متن به خوبی نشاندهنده عمق عشق و تأثیر آن بر احساسات انسانی است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که چهرهات را پنهان کردی، خون در دل من مانند آفتاب به وجود آمد.
هوش مصنوعی: در نهایت، از میان تمام زیباییها و جذابیتهای عشق، تو عشق را انتخاب کردی که باعث میراندن عاشقان میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که زلفهای زیبا و دلنوازت را بر روی ما باز کردی، دل ما را با زیباییات شکستهای و به درد آوردهای.
هوش مصنوعی: جهان به چشم فرد کنجکاو تیره و تار شده است زیرا که تو با گیسوانت پوششی بر چهره خود کشیدهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وانگه مژه را پر آب کردی
با باد صبا خطاب کردی
شبها که خیال خواب کردی
وز پرده شب نقاب کردی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.