جز تو روشن نبود دیدهٔ بیخواب کسی
بی تو آرام ندارد دل بیتاب کسی
رگ خوابش ز رگ گل نتواند فرق نمود
آیی ار نیم شبی سرزده در خواب کسی
آبرو شد سبب تربیت ما چو گهر
نیست سرسبزی ما همچو گل از آب کسی
از ازل خاک در عشق شدن منصب ماست
درگه عشق بجز ما نبود باب کسی
ناز آن آبروی خونریز به دل کار کند
ترسم از لنگر شمشیر سیه تاب کسی
کرده طرح این غزل تازهٔ رنگین جویا
نکته دان یار ادافهم سخن یاب کسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نیازی عمیق و وابستگی عاشقانه اشاره دارد. شاعر به حالت بی‌خوابی و آرامش نداشتن دل اشاره می‌کند که تنها به خاطر عدم حضور معشوق است. او به زیبایی و لطافت معشوق مانند گل می‌نگرد و بیان می‌کند که عشق از ازل جزو ماهیت وجودی انسان‌هاست. در نهایت، شاعر خواسته است تا این احساسات عمیق را به شکلی جدید و با‌طراوت بیان کند. به طور کلی، موضوع اصلی شعر عشق و وابستگی عاطفی است.
هوش مصنوعی: هیچ کس بدون تو در دلش روشنی ندارد و کسی که بیخواب است، آرامش دلش نیز از دست رفته است.
هوش مصنوعی: اگر در نیمه‌شب به خواب کسی بی‌خبر بروی، نمی‌توانی تفاوت بین خواب او و رگ حسش را مثل رگ گل تشخیص دهی.
هوش مصنوعی: آبرو موجب پرورش و رشد ما شد، همانطور که دریاچه ای برای گلی که از آب تغذیه می‌کند، وجود دارد. بدون وجود آب، ما نیز مانند گوهرهای بی‌ارزش خواهیم بود و نمی‌توانیم شکوفا شویم.
هوش مصنوعی: از آغاز، سرنوشت ما در عشق ورزیدن رقم خورده است و غیر از ما کسی به درگاه عشق راهی ندارد.
هوش مصنوعی: ناز آن چهره خشن و خطرناک بر دل آدم تأثیر می‌گذارد و من نگرانم که ضربه‌ی سختی از شمشیری قدرتمند بیافتم.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر آن است که شخصی تلاش کرده تا مضامین جدید و زیبا را در قالب شعر بگنجاند و از دوستی که درک عمیقی از کلمات دارد، خواسته تا نکات مهم و ظریف آن را دریابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.