بسکه در شادی و غم با خلق یک رنگ است کوه
با نوای مطرب و شیون هم آهنگ است کوه
پای جرات بر زمین افشرده با تیغ و کمر
با پلنگ چرخ گویی بر سر جنگ است کوه
آسمانی خورد گویا غوطه در خون شفق
از وفور لاله و گل بسکه خوش رنگ است کوه
از ضعیفی گرچه وزن یک پرکاهم نماند
معنیم را نیک اگر سنجد پا سنگ است کوه
گشته در کشمیر از تخت سلیمان روشنم
مملکت باشد جهان آن را که اورنگ است کوه
نقشها سازد عیان از سبزه و گل هر طرف
دیدهٔ بد دور جویا رشک ارژنگ است کوه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های کوه اشاره می‌کند و آن را متناسب با احساسات مختلف انسان‌ها در شادی و غم می‌داند. کوه با موسیقی و شیون هماهنگ است و نماد شجاعت و قوی بودن است. همچنین، شاعر می‌گوید که کوه به معنای واقعی کلمه با زیبایی‌های طبیعی از جمله گل‌ها و لاله‌ها رنگین است و از قوت و استحکام خود سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر از کوه به عنوان مملکتی می‌گوید که به اندازه تخت سلیمان روشن و باارزش است و از زیبایی‌های آن به عنوان نشانه‌ای از قدرت طبیعت یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که کوه، همواره در شادی و غم با مردم همدلی و هماهنگی دارد. مانند اینکه صدای موزیک و گریه مردم را می‌شنود و به نوعی با آنها هم‌صدا می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن شجاعت و دلیری است. گویا کسی با اراده و قدرت، به میدان رزم آمده و درگیری سختی را تجربه می‌کند. او همچون کوهی استوار و مقاوم، در مقابل خطرات و چالش‌ها ایستاده و به جنگ با دشمنان خود می‌پردازد. احساس قدرت و آمادگی برای مبارزه در این تصویر به وضوح حس می‌شود.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد آسمان به رنگ سرخ و شاداب در آمده است، گویی که در خون غروب غوطه‌ور است. این رنگ و زیبایی ناشی از فراوانی لاله‌ها و گل‌ها است که کوه را زیباتر و رنگین‌تر کرده‌است.
هوش مصنوعی: با اینکه من ضعیف و سبک‌وزن هستم، اگر کسی به درستی مرا بسنجد، می‌فهمد که معنای من مانند سنگی است محکم و استوار که همچون کوه است.
هوش مصنوعی: در کشمیر، جایی که تخت سلیمان وجود دارد، روشنایی و روشنی وجود دارد و مملکت جهانی که بر روی کوه‌ها قرار دارد، با این اورنگ شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: هر طرف از سبزه و گل، طرح‌های زیبا و واضحی به وجود آمده است. چشم‌های بدخواه باید از دیدن این زیبایی‌ها دور باشند، زیرا در اینجا حسادت کوهی مانند ارژنگ وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از دل سودایی ما آسمان رنگ است کوه
از هلال تیشه ما آتشین چنگ است کوه
بس که از فریاد من در سینه اش پیچیده درد
با فلک از خشک مغزی بر سر جنگ است کوه
عقل را عاجز کند کوه غم از گردنکشی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.