گنجور

 
جامی

به نان خشک کاوردی به پیشم

چرا باشی به جود خویش غره

کماج خیمه را ماند که نتوان

ز وی کندن به دندان نیم ذره

چو نان تو ز چوب آمد چه بودی

که بودی زآهنم دندان چو اره

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode