دگر قشرت بظاهر رهنمون است
که علم باطن اندر وی مصونست
شود محفوظ باطنها بظاهر
چو در صندقها لعل و جواهر
رسد تا میوه از قشریم ناچار
نشد بی‌قشر هرگز پخته اثمار
میان نی شود پرورده شکر
دگر هم در صدفها در و گوهر
شریعت قشر و مغز آمد طریقت
بنسبت همچنین باشد حقیقت
ز صورت رو بمعنی گر توانی
نما پس جمع صورت با معانی
ز قشرت قصد لب است این عیانست
ولی در پوست این مغزت نهانست
بهم این هر دو ملزومند و لازم
عمل بر هر دو دارد مرد حازم
یکی گر زین دو شد از عبد مفقود
عجب باشد که ره یابد بمقصود
شود در ترک صورت راه مشکل
بندرت می‌رسد باری بمنزل
بحفظ قشر باید سعی نغزت
مگر وقتی که شد پروده مغزت
رسیدت هم چه مغز از کف منه پوست
که گوهرهای لب محفوظ در اوست
هر آنکس را بود لعل و جواهر
بکار افزون بدش صندوق و ساتر
کسی کز زرو گوهر باشد آزاد
نخواهد حجره و صندوق فولاد
وگر هم باشدش صندوق وحجره
ز دزد ایمن بود کو کند حفره
چو دزد آمد نخواهد برد چیزی
نیرزد بیت مفلس بر پشیزی
فقیه خشک جز ریش و ورم نیست
گرش معنی نباشد هیچ غم نیست
بدست آورده او دنیا و مالی
حروف و نقش خالی از کمالی
بوقت مرگ بادش رفت و تن ماند
همان هیکل که بود اندر کفن ماند
تو گودنیا بد او را تا گه موت
نبودش معنیی کز وی شود فوت
نماند از وی بدلها غیر نیشی
چه باشد قیمت دستار و ریشی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی ارتباط بین ظاهر و باطن در علم و دین می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که مانند میوه‌ای که نیاز به قشر (پوست) دارد تا به پختگی برسد، علم و دین نیز به ظواهر و شریعت نیاز دارند. قشر به عنوان شریعت و مغز به عنوان طریقت و حقیقت معرفی می‌شود و نشان می‌دهد که هر دو باید در کنار هم وجود داشته باشند تا انسان به درک صحیحی از دین برسد.
شاعر تأکید می‌کند که اگر فقط به ظواهر (قشر) پرداخته شود و به معانی (مغز) توجه نشود، انسان به هدف نهایی نخواهد رسید. او به این نکته اشاره می‌کند که شناخت باطن و عمق معانی بسیار مهم‌تر از داشتن هیکل و ظواهر است و در نهایت، پس از مرگ، تنها معانی و حقیقت‌ها باقی می‌مانند.
در نتیجه، شاعر به اهمیت توازن بین ظاهر و باطن و همچنین نقش معانی در زندگی اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که تنها به ظواهر اکتفا کردن، انسان را به مقصد نمی‌رساند.
هوش مصنوعی: ظاهر بعضی افراد ممکن است جذاب و راهنما به نظر برسد، اما در واقع، عمق و دانش باطنی آنها محفوظ و مخفی است.
هوش مصنوعی: درون چیزها مانند گنجینه‌هایی است که در ظاهر چیزی معمولی به نظر می‌رسند، اما در باطنشان جواهرات و لعل‌های قیمتی نهفته است.
هوش مصنوعی: میوه به مرحله‌ی پختگی و رسیدن نخواهد رسید، مگر اینکه از پوست و قشر خود جدا شود. برای اینکه به کمال و پختگی برسد، لازم است که از قید و بندها رها شود.
هوش مصنوعی: در دل نی، نهالی از شکر رشد می‌کند و در صدفها، مروارید و گوهر به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که شریعت مانند پوست یک میوه است و طریقت همچون مغز آن می‌باشد. حقیقت نیز به همین نسبت و در ارتباط با این دو است. به عبارت دیگر، شریعت و طریقت هر کدام جایگاه خاص خود را دارند و حقیقت در عمقِ این دو نهفته است.
هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، ماهیت و درون خود را از طریق ظاهرت نشان بده. پس با درک و فهم عمیق، ظواهر را با معانی عمیق‌تر ترکیب کن.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که همیشه هدف اصلی و اصلی‌تر از ظواهر آشکار است، اما حقیقت عمیق‌تر در درون وجود دارد و نیاز به دقت و تامل دارد تا کشف شود.
هوش مصنوعی: این دو امر به یکدیگر وابسته‌اند و برای مرد مسئول و جدی لازم است که بر هر دو عمل کند.
هوش مصنوعی: اگر یکی از دو گروه (خدا و بنده) از بنده‌ای به کلی گم شود، چه چیز عجیبی است اگر او بتواند به مقصود خود برسد.
هوش مصنوعی: گاهی در راه رسیدن به زیبایی‌ها، دشواری‌ها و موانع زیادی وجود دارد و فقط در موارد نادر می‌توان به هدف نهایی دست یافت.
هوش مصنوعی: برای حفظ ظواهر و ظاهر خوب، باید تلاش کنی، مگر زمانی که فکر و عقل تو به بلوغ و پختگی برسد.
هوش مصنوعی: وقتی که به تو می‌رسد، چه مقدار از این دنیا به نظر من کم‌ارزش است، چون در درون خود چیزهای گرانبهایی دارم که باید از آنها محافظت کنم.
هوش مصنوعی: هر کسی که گنج و جواهراتی داشته باشد، نباید در کنار آنها خود را به دیگران نشان دهد و باید پوشیدگی و احتیاط را رعایت کند.
هوش مصنوعی: کسی که دارای جوهر و ارزش واقعی باشد، هرگز به دنبال قید و بندها و محدودیت‌های دنیوی نخواهد بود.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است که او صندوق و اتاقی داشته باشد، اما از دزد در امان نیست، چون او می‌تواند سوراخی در آن ایجاد کند.
هوش مصنوعی: وقتی دزد به خانه‌ای می‌آید، اگر چیزی ارزشمند پیدا نکند، در واقع هیچ چیزی نمی‌برد. خانه‌ای که فاقد ارزش است، چیزی برای از دست دادن ندارد.
هوش مصنوعی: فقیه خشک تنها ریش و ظاهری دارد و اگر معنایی در سخنش نباشد، هیچ مشکلی نیست.
هوش مصنوعی: او دنیای پر از مال و ثروت را به دست آورده، اما نوشته‌ها و نشانه‌هایش از کمال و زیبایی خالی است.
هوش مصنوعی: در هنگام مرگ، روح انسان از بدن جدا می‌شود و بدن او به همان حالت قبلی‌اش درون کفن باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: شما را برای آنچه که هستید، تا زمانی که مرگ به سراغتان نیامده است، آماده می‌کند. اینکه چه چیزی از شما به جا می‌ماند، تا آن زمان معنایی ندارد.
هوش مصنوعی: از او غیر از زخم زبانی چیزی باقی نمانده است؛ دیگر ارزش عمامه و ریش چه هست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.