هوش مصنوعی: شعر اشاره به گذران زندگی و پیری دارد. شاعر از پیرمردی می‌گوید که به خاطر تجربه‌های عمر خود در جستجوی آرامش و دوری از هیاهوی جوانان است. او به یاد می‌آورد که در دوران جوانی، هیچ‌گاه از صحبت‌های افراد بزرگ‌تر و پیران لذت نمی‌برده و حالا به آن دوره‌ها می‌اندیشد.
هوش مصنوعی: به دلیل تجارب و دگرگونی‌های زندگی، به مانند فردی که به سن و سال بالا رسیده، به گوشه‌ای آرام دست یافته‌ای و از جوانان و شلوغی‌ها فاصله گرفته‌ای.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر اشاره به گذران زندگی و پیری دارد. شاعر از پیرمردی می‌گوید که به خاطر تجربه‌های عمر خود در جستجوی آرامش و دوری از هیاهوی جوانان است. او به یاد می‌آورد که در دوران جوانی، هیچ‌گاه از صحبت‌های افراد بزرگ‌تر و پیران لذت نمی‌برده و حالا به آن دوره‌ها می‌اندیشد.
هوش مصنوعی: به دلیل تجارب و دگرگونی‌های زندگی، به مانند فردی که به سن و سال بالا رسیده، به گوشه‌ای آرام دست یافته‌ای و از جوانان و شلوغی‌ها فاصله گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که در زمان جوانی، کسی که به تو صحبت‌های دلنشین می‌کرد، همیشه در کنارت نبود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تو آن ابری که ناساید شب و روز
ز باریدن چنانچون از کمان تیر
نباری بر کف دلخواه جز زر
چنانچون بر سر بدخواه جز بیر
نَه آهو می‌رمیدَ ازْ دیدنِ شیر،
نه شیر تُند گَشتَ ازْ دیدنَش سیر.
از آن چرخه که گردانَد زنِ پیر
قیاس چرخ گردنده همان گیر
بسی گفتند تا آخر به تشویر
ز سر تا پای کرد آن حال تقریر
دلم دیوانه گشت از تاب زنجیر
تنم بگداخت زین زندان دلگیر
نه شب مه بینم و نه روز خورشید
نه بر من می وزد بادی به شبگیر
زبونم کرد ایام تبه کار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.