شمارهٔ ۴۷۷
ای کاش من برآن سر کو خاک بودمی
تا پایمال آن بت چالاک بودمی
تا باد بردیم به سر کوی دوست کاش
مردم نبودمی خس و خاشاک بودمی
پاک است یار و دامن پاکش گرفتمی
ز آلایش وجود خود ار پاک بودمی
روز شکارگر شدیم بخت سازگار
من نیز سر درآن خم فتراک بودمی
گر اشک دامنم نگرفتی ز ضعف تن
همراه آه رفته بر افلاک بودمی
بایستیم به دست ازان زلف رشته ای
تا من رفوگر جگر چاک بودمی
گر جرعه ای ز ساغر جامی نخوردمی
کی رند و دردخواره و بیباک بودمی
🖰 با دو بار کلیک روی واژهها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها میتوانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شمارهگذاری ابیات | وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف) | 🔍 شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیهها
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...