دی تجربة المداد کردم
وصف خط تو سواد کردم
شاگرد شدم خط لبت را
نسخ خط اوستاد کردم
هر نقطه که بر ورق نهدم
از خال و رخ تو یاد کردم
هر دال و الف که نقش بستم
زلف و قدت اعتقاد کردم
خط تو چو کرد رستن اغاز
اغاز« و ان یکاد» کردم
زلف تو شبم به آخر آورد
بر روی تو بامداد کردم
تا از غم خود رهم چو جامی
خود را به غم تو شاد کردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تلاش و کوشش خود برای نوشتن و وصف زیبایی‌های محبوبش سخن می‌گوید. او با تلاش برای یادگیری خط و نوشتن، هر نقطه و حرفی که بر کاغذ می‌نویسد را به یاد معشوقش می‌گذارد. او زیبایی‌های محبوبش را در نوشته‌هایش به تصویر می‌کشد و احساسات عمیق خود را به او تقدیم می‌کند. همچنین، شاعر به تأثیر عشق بر زندگی‌اش اشاره کرده و از غم خود با یاد محبوبش آرامش می‌یابد. در کل، این اثر به بیان زیبایی و عمق عشق می‌پردازد.
هوش مصنوعی: من تجربیاتم را به کار گرفتم و درباره‌ی زیبایی خط تو سخن گفتم.
هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی لبانت درس گرفتم و از نوشته‌های استاد خود بهره بردم.
هوش مصنوعی: هر جا که قلم را بر کاغذ می‌زنم، یاد و خاطره چهره و زیبایی تو را در ذهن دارم.
هوش مصنوعی: هر حرف و نشانی که برای زیبایی و زیبایی‌ات ترسیم کردم، به تو و قد و زلفت ایمان آوردم.
هوش مصنوعی: هنگامی که خط تو آغاز به ظهور کرد، به اینجا رسیدم که به خودم بگویم "این ممکن است".
هوش مصنوعی: موهای تو شب را به پایان رساند و صبح را در چهره‌ات دیدم.
هوش مصنوعی: برای رهایی از غم خود، هنگامی که خودم را به خاطر غم تو شاد کردم، مانند جامی پر هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.