برکش ای صوفی ز سر این خرقه سالوس را
جام می بستان و بشکن شیشه ناموس را
کاسه می خور که خواهد کاسه سر خاک خورد
بود نقش کاسه زر این سخن کاووس را
حسن رعنایان ز جعد عنبرافشان جلوه یافت
زیب و فر آری ز پر خود بود طاووس را
رنج بی حاصل مبین در نبض عاشق ای طبیب
نیست دستی بر مریض عشق جالینوس را
چند تابد مه فراز چرخ بنما روی خویش
برفروز از نو چراغی این کهن فانوس را
صیت عشقت کی نهان ماند که ما سوداییان
بر سر بازار رسوایی زدیم این کوس را
دستبوس دوست جامی برنمی آید ز دست
پای در راه طلب نه دولت پابوس را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به صوفیانی اشاره می‌کند که به ظاهرسازی و سالوس پرداخته‌اند و از آنها می‌خواهد که از دنیاطلبی و ریا دوری کنند. او به زیبایی‌ها و لذت‌های واقعی زندگی دعوت می‌کند و هشدار می‌دهد که عشق واقعی هیچ دردی نیاز ندارد. شاعر همچنین به عشق و شیدایی اشاره می‌کند و می‌گوید که صدای عشق هرگز پنهان نمی‌ماند و در بازار عشق، رسوایی وجود دارد. در نهایت، شاعر بر این نکته تاکید دارد که برای دستیابی به عشق و دوستی، باید در راه طلب کوشید و از ظواهر دوری کرد.
هوش مصنوعی: ای صوفی، این لباس دروغین را کنار بگذار و از می بگیر تا می شانی که سنت را بشکنی.
هوش مصنوعی: بنوش و لذت ببر، زیرا در نهایت همه ما به خاک می‌رویم و از زندگی چیزی جز یادگارهایمان باقی نمی‌ماند. این گفته از یک شخصیت حکیمانه است که به ارزش زندگی و لحظات خوش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: زیبایی و جلوهٔ دل‌فریب جوانان زیبا به‌گونه‌ای است که مانند طاووس است. زیبایی چون جعد و چین و شکن موهای آنان هر لحظه نمایان می‌شود و این زیبایی از خود آنان سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ای پزشک، درد بی‌فایده‌ی عاشق را نبین! در عشق، دستی بر زخم‌های این مریض وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تعدادی از شب‌ها که ماه در آسمان می‌تابد، چهره‌ی خود را نمایان کن و دوباره نوری تازه در این چراغ کهنه بر افراز.
هوش مصنوعی: نام عشق تو چگونه می‌تواند پنهان بماند؟ ما دیوانگان در میان بازار رسوایی، صدای عشق تو را سر داده‌ایم.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال دوست و معشوقش است، نمی‌تواند به راحتی از او خواسته‌ای داشته باشد؛ زیرا در این مسیر، تنها با تواضع و خضوع می‌توان به او نزدیک شد و کسی که به دنبال مقام و منزلت باشد، شاید نتواند به آنچه می‌خواهد برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در گریبان ریز ساغر زاهد سالوس را
تا بسوزد ز آتش می خرقه ناموس را
خسته دل را دمی جانبخش می باید طبیب
عیسیی جو کین کرامت نیست جالینوس را
چون گدایانم بهل کز دور می بوسم زمین
[...]
نعل در آتش گدازد، روی گرمت بوس را
زخمیِ دندان کند لعلت لبِ افسوس را
ناله و افغانِ من از لنگرِ تمکینِ اوست
بت ز خاموشی به فریاد آورد ناقوس را
خط چنین گر تنگ سازد بر دهانش جای بوس
[...]
گر دلم نالان شد از دست بتان، عیبش مکن
کاوش ناحق، به فریاد آورد ناقوس را
همچو شبنم، آب می گردم ز تاب عارضش
تا ز گلبرگ لب او می ربایم بوس را
دل ندارد تاب صحبت های نامانوس را
ره مده در بزم رندان زاهد سالوس را
در حقیقت این خود آرایان گرفتار خودند
حسن خط و خال بس باشد قفس طاووس را
جوش شوخی معنی آزرم از یاد تو برد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.