|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به خداوند میگوید که او و اسبش در درگاه او حاضرند و هر دو در این دنیا به سختی گرسنگی میکشند. او درخواست میکند که اگر کمی جو به اسبش بدهد، آنها نیز از این فیض بهرهمند خواهند شد. همچنین، اگر گندم هم به او بدهد، در برابر نعمتهایش سر به خاک میسایند.
هوش مصنوعی: من و اسبم امروز هر دو در آستانه وجود تو به حساب خدمتکاران تو آمدهایم.
هوش مصنوعی: ما در این سرزمین، همگی به خوبی میدانیم که در گرسنگی صبر کردن چه معنا و مفهومی دارد.
هوش مصنوعی: اگر به ما کمی جو بدهی، ما هم مانند اسبها با تو خواهیم بود.
هوش مصنوعی: اگر بر بستر گندم نیز گلابی بریزیم، باز هم در چشم دوربین دنیا خاک خواهیم پاشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر خواجه ز بهر ما بدی گفت
ما چهره ز غم نمی خراشیم
ما جز که ثنای او نگوئیم
تا هر دو دروغ گفته باشیم
دی در حق ما یکی بدی گفت
دل را زغمش نمی خراشیم
ما نیز نکوئش بگوئیم
تا هر دو دروغ گفته باشیم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.