گشت خط بر گرد آن رخسار چون گلنار سبز
همچو در باغی که گردد دامن گلزار سبز
رفت آن کز جور گیسویش جهان بودی سیاه
زین پس از دور خطش گردد در و دیوار سبز
باغ رویش سبز شد وز بهر چشمش درخور است
باغ فرمایید تا بیند گهی بیمار سبز
در ازل نقّاش چون نقش عذارش می کشید
گوییا کرد از غلط ناگه سر پرگار سبز
بخت با زلفش فتاد و دیده بر خطّش نهاد
طالع خفته سیاه و دولت بیدار سبز
بر فراز قامتش گلزار حسن ار سبز شد
سرخ گل بر سرو اگر باشد شود ناچار سبز
اندرین موسم که از عکس رخ و رشک خطش
گشت جان لاله خون و دامن کهسار سبز
خیز تا عیشی به کام دل برانیم از بهار
زانکه بی ما بوستان خواهد شدن بسیار سبز
هر سحرگه آه من چون می رود بر آسمان
می کند آیینه نُه چرخ از زنگار سبز
گر نمی گردد ز اشک سرخ و زردی رخم
کی ز رنگ خود بگردد طوطی منقار سبز
جز که در بستان شعر پر ریاحین جلال
من ندیدم قطعه‌ای در گلشن اشعار سبز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و لطافت چهره و موی معشوق خود می‌پردازد و از جلوه‌های طبیعی برای توصیف آن استفاده می‌کند. او از تشبیه‌های گیاهی و رنگ سبز برای نشان دادن زیبایی و طراوت معشوق بهره می‌برد. همچنین، شاعر به تأثیر محبت و عشق بر زندگی و احساساتش اشاره می‌کند و می‌گوید که این عشق سبب شادی و سرزندگی او شده است. در نهایت، شاعر از زیبایی شعرهای خود سخن می‌گوید و به بوستان شعر که پر از زیبایی و جلال است اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: خطی که بر چهره زیبا و گلنار مانند او نقش بسته، مانند سبز شدن دامن یک باغ پر از گل است.
هوش مصنوعی: آن کسی که به خاطر زیبایی‌های مویش، جهان را تاریک می‌کرد، اکنون که رفته است، از این پس خطی که از او باقی می‌ماند، مانند دیوار سبز خواهد شد.
هوش مصنوعی: باغ پر از سبزه و سرسبزی شده و برای چشمش زیباست. بگذارید باغی درست کنند تا او گاهی از آن دیدن کند و حالش بهتر شود.
هوش مصنوعی: در آغاز، وقتی که هنرمند طرح و نقش زیبایی را خلق می‌کرد، گویی به طور ناگهانی خطایی کرد و باعث شد که رنگ سبز به وجود بیاید.
هوش مصنوعی: شانس به خاطر زلف او به من نزدیک شد و نگاه من بر روی خطی که بر چهره‌اش نقش بسته بود، متمرکز شد. تقدیر تاریک و بی‌تحرک خوابیده بود، در حالی که خوشبختی و سعادت در حال شکوفا شدن بود.
هوش مصنوعی: اگر بر بلندای قامت او باغی از زیبایی سبز شود، با وجودی که گل‌های سرخ بر درخت سرو هستند، اما بدون شک آن درخت هم سبز خواهد شد.
هوش مصنوعی: در این فصل که به خاطر زیبایی چهره و جذابیت او، گل لاله از شدت احساساتش به خون می‌نشیند و دامن کوه‌ها هم به رنگ سبز درآمده است.
هوش مصنوعی: بیا برخیز و باهم از شادی و لذت زندگی بهره‌مند شویم، چون بدون ما بهار می‌آید و باغ‌ها پر از سبزی می‌شوند.
هوش مصنوعی: هر صبح، صدای آه من به آسمان می‌رود و دنیای زیرین را پاک و شفاف می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر چهره‌ام به خاطر اشک‌های سرخ و زرد تغییر نمی‌کند، پس طوطی با منقار سبزش چگونه می‌تواند از رنگ خود فاصله بگیرد؟
هوش مصنوعی: جز در باغ شعر که پر از گل‌های خوشبوست، من هیچ قطعه‌ای در دنیای شعر را زیباتر از آثار خودم ندیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بس که از شادابی خطت شد این گلزار سبز
خاک می‌گردد چو ابر از سایهٔ دیوار سبز
زبن هوا گر دانهٔ تسبیح گیرد آب و رنگ
می‌شود چون ریشه‌های تاکش آخر تار سبز
می‌نماید بی‌نسیم مقدم جان‌پرورت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.