دوش چون آفتاب عالمتاب
رخ بپوشید در نقاب حجاب
زیر این هفت خیمه خیمه شب
بست بر چار رکن دهر طناب
بود درج زمرّدین سپهر
چون یکی حقّه پر ز گوهر ناب
من چو در سیر شارع تحقیق
اوفتادم ز فکر در تک و تاب
درِ هفت آسمان چو باز گشود
بر دل من مفتّح الابواب
برتر از چرخ قبّه ای دیدم
عاری از خاک و باد و آتش و آب
شرفش در سعادتش طارم
عصمتش پرده دولتش بوّاب
قدسیانش به سجده پیرامن
عرشیان را به آستانش مآب
عقل جز باب عرش ننهادست
فکر چندان که کرد در هر باب
زان گروه از یکی بپرسیدم
گفتم ار زانکه هیچ هست صواب
بازگو کاین چه جایی ست که هست
دیده عقل خیره زین اعجاب
پاسخم داد و گفت: دانی چیست؟
درگهِ خسرو سپهر جناب
داور دور شیخ ابواسحق
آنکه نازد به نام او القاب
ذوالجلالش جمال دولت و دین
کرده بر دست جبرئیل خطاب
شاکر نعمتش چه خاصّ و چه عام
داعی دولتش چه شیخ و چه شاب
ای درت کعبه ذوی الاَمال
حضرتت قبله اولوالالباب
چرخ با همّتت چه وزن آرد
همّتت هست بحر و چرخ حباب
تا زمین شد به دورت آبادان
آسمان شد ز جام غصّه خراب
با تو دعوی همسری کردند
ارض و افلاک در درنگ و شتاب
خود گواهی همی دهد حق را
معنی کلّ مدّعِ کذّاب
عدل تو سایه بر جهان افکند
زو چنان گشت دهر را اسباب
که ز عصمت نهفته می دارند
نوعروسان غنچه رخ به نقاب
مثل تو تا هزار قرن دگر
چشم گردون نبیند اندر خواب
چرخ در آرزوی دولت تست
همچو پیران در آرزوی شباب
پیش دست و دل تو از خجلت
در عرق غرق گشته بحر و سحاب
مقدم عید بر تو میمون باد
وین چنین عید را هزاران یاب
دشمنان را ز رشک ساغر تو
دل پر از خون و دیده پر خوناب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف جلال و عظمت الهی و مقام والای یک شخصیت مقدس یا رهبر بزرگ می‌پردازد. شاعر با زبان زیبای خود به تصویر کشیدن آسمان‌ها و عالم وجود می‌پردازد و می‌گوید که در زیر این آسمان‌ها، جایی با عظمتی فوق‌العاده وجود دارد که متعلق به یک فرستاده یا ولی الهی است. او به صفات این شخصیت مانند علم، عصمت و شرافت اشاره می‌کند و می‌گوید که عقل و فکر بشر در مقابل چنین مقاماتی ناتوان و سرگردان هستند. شاعر همچنین از عدالت و نعمت‌های آن شخصیت سخن می‌گوید و بر این نکته تأکید می‌کند که هیچ‌کس مانند او در طول تاریخ نیامده و نخواهد آمد. در نهایت، او آرزوی بیداری و شکوفایی برای جهان تحت هدایت این شخصیت الهی را مطرح می‌کند.
هوش مصنوعی: دیروز، مانند آفتاب درخشان، صورتش را زیر پوششی از حجاب پنهان کرد.
هوش مصنوعی: زیر این هفت آسمان، شب به آرامی بر چهار پایه زندگی بند می‌زند.
هوش مصنوعی: در آسمان، همچون یک نگین با ارزش و پر از جواهرات ناب، ستاره‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: وقتی که در جستجوی حقیقت قرار گرفتم، از تفکر و تنش‌های ذهنی فاصله گرفتم.
هوش مصنوعی: زمانی که دروازه‌های هفت آسمان به روی قلب من گشوده شد، همه راه‌ها به رویم باز شدند.
هوش مصنوعی: من جایی را دیدم که سقفی بالاتر از آسمان دارد و از هیچ یک از عناصر طبیعی مانند خاک، باد، آتش و آب خالی است.
هوش مصنوعی: شرف او در خوشبختی‌اش نمایان است، به گونه‌ای که پاکدامنی‌اش به عنوان دربان نعمت‌ها و موفقیت‌ها عمل می‌کند.
هوش مصنوعی: فرشتگان در برابر او سجده می‌کنند و سالخوردگان آسمانی به درگاه او احترام می‌گذارند.
هوش مصنوعی: عقل انسان تنها در درک و فهم مسائل بزرگ و عالی توانایی دارد و نمی‌تواند در موارد جزئی و سطحی به اندازه‌ای که در موضوعات مهم فکر کند، تفکر کند.
هوش مصنوعی: از آن گروه از کسی پرسیدم و گفتم که اگر هیچ چیز درست است، پس چه چیزی را می‌توان درست دانست؟
هوش مصنوعی: بگو اینجا چه جایی است که عقل در برابر شگفتی‌های آن متحیر شده است و نمی‌تواند چیزی ببیند.
هوش مصنوعی: او جوابم را داد و گفت: می‌دانی کجاست؟ درگاه بزرگ شاه آسمان.
هوش مصنوعی: داور دور، شیخ ابواسحق است که به نام او افتخار می‌کند و لقب‌های مختلفی به او داده‌اند.
هوش مصنوعی: زیبایی و عظمت حق، به لطف و رحمت خداوند بر عهده جبرئیل قرار داده شده است.
هوش مصنوعی: شکرگزاری از نعمت‌های خداوند، هم برای افراد خاص و هم برای همگان لازم است. دعوت به نعمت‌های الهی برای همه، چه بزرگ‌ترها و چه جوان‌ترها، برقرار است.
هوش مصنوعی: ای در تو، کعبه‌ی آرزوهای بزرگ، و رهبری تو، قبله‌ی خردمندان است.
هوش مصنوعی: اگر با اراده و تلاش خود پیش بروی، می‌توانی بر مشکلات فائق آید. اراده تو به اندازه یک دریاست، در حالی که چرخ زندگی تنها حبابی در آن است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که دور تو سرزمین آباد و خرمی وجود دارد، آسمان نیز تحت تأثیر غم و ناراحتی قرار گرفته و ویران می‌شود.
هوش مصنوعی: زمین و آسمان در فقدان تو، همواره در حال بحث و جدل هستند که آیا تو سزاوار همسری با آنها هستی یا نه، در حالی که گاهی به آرامی و گاهی با شتاب این موضوع را بررسی می‌کنند.
هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که خود حقیقت به وضوح نشان می‌دهد که حقایق واقعی در برابر ادعاهای دروغین، خود به خود آشکار می‌شوند. به عبارت دیگر، واقعیت‌ها به شکلی روشن وجود دارند که می‌توانند ادعاهای نادرست را رد کنند.
هوش مصنوعی: عدالت تو به مانند سایه‌ای بر جهان افتاده است، به گونه‌ای که تمام وسایل و امکانات زمانه تحت تأثیر آن قرار گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: عروس‌ها با شرم و حیا چهره‌های خود را می‌پوشانند تا پاکی و معصومیتشان را حفظ کنند.
هوش مصنوعی: هیچ کس همچون تو را حتی در خواب هم در طول هزار سال آینده نخواهد دید.
هوش مصنوعی: زمانه همیشه در پی بهبود و دستیابی به موفقیت‌های بزرگ توست، همان‌طور که افراد سالخورده در آرزوی جوانی و نشاط هستند.
هوش مصنوعی: به خاطر شرم و حیا، دست و دل تو در حالت عرق‌ریزی غرق شده‌اند، مانند دریایی که با ابرها پر شده است.
هوش مصنوعی: عید پیش‌رو برای تو خوشایند باشد و این عید را برای تو هزاران بار مبارک باد.
هوش مصنوعی: دشمنان به خاطر زیبایی و جذابیت تو، دلشان پر از حسادت و چشمانشان پر از اشک است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر سؤالی کز آن لب سیراب
دوش کردم همه بداد جواب
گفتمش جز شبت نشاید دید
گفت پیدا بشب بود مهتاب
گفتم از تو که برده دارد مهر
[...]
به چه ماند جهان مگر به سراب
سپس او تو چون دوی به شتاب؟
چون شدستند خلق غره بدو
همه خرد و بزرگ و کودک و شاب؟
زانکه مدهوش گشته‌اند همه
[...]
لاله داری شکفته بر مهتاب
مشگ داری گرفته بر مه تاب
مشگ چون موی تو ندارد بوی
ماه چون روی تو ندارد تاب
پیل با عشق تو ندارد پای
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
من مسکین در این رباط خراب
ساخته خانه بر ره سیلاب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.