قباد سپهبد چو آمد بهوش
برآورد با لشکر خویش جوش
که برگاشتن روی بهر چرا؟
رها کرد بایست مرده مرا
شما را بکوشید از بهر نام
کز او شاد گشتی شه شادکام
چه سازم بهانه کنون پیش شاه
چو گوید چرا بازگشت آن سپاه
مرا کاشک یکباره هوش از تنم
برفتی چه سازم چه پاسخ کنم
که مردن نکوتر ز ناکرده کار
گذشتن چنین بر در شهریار
سپه گفت کاین کار ما کرده ایم
که زنده تو را بازپس برده ایم
اگر شاه با ما کند آشتی
وگرنه کجا راست پنداشتی
یکایک بگوییم هر کس به شاه
کز این بازگشتن تویی بیگناه
چو بخشایش آرد، نورزد همی
گنه سوی ما بازگردد همی
اگر پهلوان تا سپیده دمان
نرستی سواری ز کام و زبان
به شمشیرمان کوش نگذاشتی
سپه را به خاک اندر انباشتی
همانا همان دوستر نزد شاه
که زنده سوی وی رسد این سپاه
دژم شد سپهبد ز گفتارشان
وز آن ناسزاوار کردارشان
دلش بود از آن بازگشتن دژم
سپاهش رسیدند روز سوم
به خون دست شسته دلیران همه
وز اسبان دشمن گرفته رمه
سر نامجویان به فتراک بر
ز پیشش فگندند بر خاک بر
یکایک بگفتندش از سر گذشت
که کردند با لشکر چین به دشت
بخندید و شد شادمانه دلش
درخشان شد آن پژمریده گلش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، قباد سپهبد به هوش آمده و از لشکر خود خواسته که برای نام و اعتبار خود تلاش کنند و از شکست بازگشتند. او نگران است که اگر شاه بپرسد چرا لشکر بازگشته، چه جوابی باید بدهد. اعضای سپاه به او می‌گویند که اگر شاه عذر آنها را بپذیرد، می‌توانند خود را بیگناه نشان دهند و اگر نه، باید بگویند که او بیگناه است. سپهبد از این گفتگو ناراحت می‌شود، اما در نهایت وقتی سپاه به شهر می‌رسد و موفق به جمع‌آوری غنایم می‌شود، دلش شاد می‌شود و به وضعیت بهتر و پیروزی می‌رسد.
هوش مصنوعی: وقتی قباد فرمانده به هوش آمد، با ارتش خود شور و هیجان به پا کرد.
هوش مصنوعی: چرا برگشتن به سرزمین خود را ترک کردی؟ آیا مرده‌ام را رها کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: سعی کنید برای رسیدن به نامی نیک و معتبر تلاش کنید، زیرا از این طریق شما نیز خوشحال و شادکام خواهید شد.
هوش مصنوعی: چه کنم اکنون که در برابر شاه قرار دارم و او می‌پرسد که چرا آن سپاه به عقب برگشته است؟
هوش مصنوعی: اگر یکباره تمام هوش و فکر من از بدنم برود، چه باید بگویم و چه کار کنم؟
هوش مصنوعی: مردن به خاطر انجام کارهای نیک بهتر از آن است که بدون انجام هیچ کار مفیدی از دنیا برویم. این نشان‌دهنده‌ی اهمیت عمل و تلاش در زندگی است و اینکه باید به خواسته‌ها و مسئولیت‌هایمان پایبند باشیم.
هوش مصنوعی: سپه اعلام کرد که ما این کار را انجام داده‌ایم و تو را دوباره به زندگی بازگردانده‌ایم.
هوش مصنوعی: اگر شاه با ما صلح کند، خوب است، اما اگر نه، انتظار نداشته باشی که او راست و درست باشد.
هوش مصنوعی: بیایید به هر یک از افراد بگوییم که تو از بازگشتن به درگاه شاه بیگناه هستی.
هوش مصنوعی: وقتی که بخشش و رحمت خداوند فرا برسد، گناهان دیگر به سوی ما بازنمی‌گردند.
هوش مصنوعی: اگر قهرمان تا صبح زود به میدان نرود، شانس و توانایی‌اش از دست خواهد رفت.
هوش مصنوعی: به خاطر تلاشی که کردیم، سپاهیان را به زانو درآوردی و بر زمین انداختی.
هوش مصنوعی: واقعاً همان کسی که زنده از راه دور به سوی شاه می‌رسد، نزد او محبوب‌تر و باارزش‌تر است نسبت به دیگران.
هوش مصنوعی: سپهبد به خاطر سخنان و رفتار ناگواری که از آنها شنید، ناراحت و دلگیر شد.
هوش مصنوعی: او دلش می‌خواست که از آن بازگشتن، ناخرسند باشد و در روز سوم، سپاهیانش به او رسیدند.
هوش مصنوعی: دلیران با دست‌های خونی خود، به جنگ با دشمنان رفته‌اند و از اسبان آنها دام‌ها و رمه‌ها را گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: سر جست‌وجوگران را از جلو پایش به دام انداختند و بر زمین افکندند.
هوش مصنوعی: هر یک از آنها به او گفتند که دیگر این ماجرا از یادشان رفته و از نتیجه‌ای که با لشکر چین در دشت اتفاق افتاده، چیزی به خاطر ندارند.
هوش مصنوعی: او لبخند زد و با این کار دلش شاد و خنک شد، گلی که پژمرده بود دوباره درخشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.