شکر خدا را که بخت هادیم آمد
نامه‌ای از حاج شیخ هادیم آمد
از پس سرگشتگی به وادی حیرت
هادیِ سر منزلِ ایادیم آمد
از پسِ یک عمر رنج در طلبِ گنج
هادیِ آن کانِ فضل و رادیم آمد
وز رشحاتِ غَمامِ فضل و کمالش
نامه‌ای امروز بهرِ شادیم آمد
کرده در آن نامه از مکارم و اَلطاف
درج بدان حدّ که خود زیادیم آمد
داد بساط مرا نشاط ربیعی
گرچه مر آن نامه در جُمادیم آمد
چرخ چو دانست بر مراد رسیدم
دی پیِ تمهیدِ نامُرادیَم آمد
کرد ز خانه مرا برون و به خانه
حضرتِ ذی قدرِ اوستادیم آمد
هیچ ز حرمانِ خود شگفت ندارم
کاینهمه از سوء بختِ عادیم آمد
درکِ لقایش غنیمتی است مه برچنگ
از سفرِ این خجسته وادیم آمد
خواستم افزون کنم سخن به مدیحش
قافیه بُد تنگ کون‌گشادیم آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از شکرگذاری به خاطر دریافت نامه‌ای از حاج شیخ هادی صحبت می‌کند. او پس از سال‌ها سرگشتگی و رنج، حالا به آرامش و سرمنزل مقصود رسیده است. نامه‌ای که از هادی دریافت کرده، مملو از مکارم و الطاف اوست و به شاعر نشاط و شادی می‌بخشد. او حتی باوجود اینکه نامه در یک حالت بی‌تحرک به او رسیده، احساس خوشحالی و شادابی می‌کند. شاعر همچنین بیان می‌کند که از گذشت زمان و تاخیر در رسیدن به خواسته‌اش ناراحت نیست و درک این لحظه را یک نعمت می‌داند. او در پایان می‌خواهد بیشتر درباره هادی بگوید ولی قافیه به او اجازه نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: خدا را شکر که بخت و اقبال به ما روی آورده و نامه‌ای از حاج شیخ به دست ما رسید.
هوش مصنوعی: پس از بلاتکلیفی و گمراهی، راهنمای ما به سوی سرمنزل آرامش و مقصد نهایی‌امان آمد.
هوش مصنوعی: پس از سال‌ها تلاش و سختی در جستجوی علم و دانش، سرانجام راهنمایی برای دستیابی به آن گنجینه ارزشمند پیدا شد.
هوش مصنوعی: از قطرات باران بخشندگی و کمال او، امروز پیامی برای شادی ما آمد.
هوش مصنوعی: در آن نامه درباره ویژگی‌های خوب و مهربانی‌ها نوشته شده است به گونه‌ای که خودمان هم از آن تعجب کردیم.
هوش مصنوعی: به من شادی و نشاط بهاری را هدیه بده، هرچند که آن نامه هنوز به دستم نرسیده و من در حال گذر از فصل زمستان هستم.
هوش مصنوعی: وقتی که چرخ زندگی فهمید که به آرزوهایم دست یافته‌ام، برای ممانعت از این خوشبختی و موفقیت، موانع نامساعدی به وجود آورد.
هوش مصنوعی: من را از خانه خود بیرون کرد و به خانه صاحبِ بزرگ و باارزش خود برد.
هوش مصنوعی: من از اندوه و ناکامی خود شگفت‌زده نیستم، زیرا تمام این مشکلات به خاطر بدشانسی و تقدیر من رخ داده است.
هوش مصنوعی: درک و فهم زیبایی‌های او، نعمت بزرگی است که از سفر این روزهای خوش به دست می‌آید.
هوش مصنوعی: من خواستم درباره او بیشتر سخن بگویم، اما قافیه‌ها تنگ بودند، بنابراین خودم را آزاد کردم و شروع به گفتن کردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.