بتان تازه تراشیدهای دریغ از تو
درون خویش نگاه دیدهای دریغ از تو
چنان گداختهای از حرارت افرنگ
ز چشم خویش تراویدهای دریغ از تو
به کوچهای که دهد خاک را بهای بلند
به نیم غمزه نیرزیدهای دریغ از تو
گرفتم اینکه کتاب خرد فروخواندی
حدیث شوق نفهمیدهای دریغ از تو
طواف کعبه زدی گرد دیر گردیدی
نگه به خویش نپیچیدهای دریغ از تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ حسرت و اندوه شاعر نسبت به زیباییها و اشتباهات خود میگوید. شاعر از بتان تازه تراشیده و زیباییهای درون خود یاد میکند که به طور کامل از آنها استفاده نکرده است. او به حرارت عشق افرنگ اشاره دارد و ناراحتیاش را از نادیده گرفتن زیباییهای واقعی بیان میکند. در ادامه، شاعر به هدر دادن ارزشها و فرصتها اشاره میکند و به این نکته میپردازد که حتی در جستجوی دانش، نتوانسته به معنی واقعی عشق و شوق پی ببرد. او به نمادهای مذهبی مانند کعبه اشاره میکند و میگوید که در حالی که به دور این نماد میچرخد، به خود و درونش توجه نکرده است. در کل، این شعر نگاهی عمیق به خودآگاهی و missed opportunities دارد.
هوش مصنوعی: مجسمههای زیبا و تازهی تراشیدهای که داری، ای کاش درون خود را هم نیکو و ارزشمند نگاه میکردی. افسوس که این کار را نکردی.
هوش مصنوعی: تو به اندازهای از شدت عشق و اشتیاق میدرخشی که گویی به شکل گدازدهای درآمدهای و این شعلهور شدن، از چشمانت به بیرون سرازیر گشته است. باید افسوس خورد به حال تو.
هوش مصنوعی: در کوچهای که خاک آن با ارزش و گرامی است، تو که به سبب اندکی غمزه و ناز خود ارزشمند نیستی، افسوس که به اینجا نیامدهای.
هوش مصنوعی: من فهمیدم که تو کتاب دانایی را خواندی، اما گفتار عشق را درک نکردی. ای کاش تو را درک میکردیم و بیشتر توجه میکردی.
هوش مصنوعی: به دور کعبه چرخیدی و به دور آتشگاه هم سر زدی، اما افسوس که به خودت نگاهی نکردی و از خودت غافل ماندی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.