هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خشم و دیوانگی دل سخن می‌گوید که ناشی از عشق است. او به خُلق و خوی خودخواهانه دل اشاره کرده و به آسیب‌هایی که عشق به آن وارد کرده پرداخته است. همچنین، شاعر بیان می‌کند که از سرنوشت و تغییرات آن نباید سوال کرد، زیرا حکیم آگاه و دانا نیز به جنون و دیوانگی مبتلا شده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خشم و دیوانگی دل سخن می‌گوید که ناشی از عشق است. او به خُلق و خوی خودخواهانه دل اشاره کرده و به آسیب‌هایی که عشق به آن وارد کرده پرداخته است. همچنین، شاعر بیان می‌کند که از سرنوشت و تغییرات آن نباید سوال کرد، زیرا حکیم آگاه و دانا نیز به جنون و دیوانگی مبتلا شده است.
هوش مصنوعی: دل خودخواه پس از سال‌ها عقل خود را رها کرد و به عشق دچار شد.
هوش مصنوعی: از خوش شانسی آسمان چه می‌پرسی، ای حکیم دانا؟ جنون عشق ما را به دیوانگی کشانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چه دیوست ایآکه بر جانت فسون کرد
ترا یکبارگی چونین زبون کرد
بدان آهن که او سنگ آزمون کرد
تواند بیستون را بیستون کرد
ز کار فخر گفتندش که چون کرد
که الحق احتیاط از حد فزون کرد
کش از خاطر توانستی برون کرد
بدین افسانه دردش را فسون کرد
ندانم در فراق یار چون کرد
ز تیشه بیستون را بیستون کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.