|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از ناتوانی خود در شناخت پردهساز (خالق آفرینش) سخن میگوید، اما در عوض به درک عمیقتری از لحن و سرود زندگی پی برده است. او میگوید که پیوندش با طبیعت و زیباییها باعث میشود که مانند گل چمن، خواهان شناخت بیشتری باشد. این اشعار در واقع بیانگر جستجوی عمیق شاعر برای درک زندگی و وجود است.
هوش مصنوعی: من از آنچه در ساز نواخته میشود خبر ندارم، اما میدانم صدای زندگی چگونه است.
هوش مصنوعی: در یکی از روزهای بهاری، آنقدر شاداب و سرزنده شدم که از گلهای زیبای باغ سوال میکنم که این پرنده خوش صدا چه کسی است که در میان شما آواز میخواند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
بدین زاری و بیماری همی زیست
نگفتی کس که بیماریت از چیست
در این محرابگه معبودشان کیست
وزین آمد شدن مقصودشان چیست
نه جان دارد خبر از جان که جان چیست
نه تن را آگهی ازتن که تن کیست
دوام دولت اندر حق شناسیست
زوال نعمت اندر ناسپاسی است
به روز چارشنبه مه سه و بیست
ز روزه خلق اندر بهترین زیست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.