هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بی‌کسی و تنهایی خود سخن می‌گوید. او خود را مانند بلبل می‌داند که در شرایط سختی قرار دارد و ناله‌ای برای شنیدن ندارد. در گلشنی که حق انتخاب و زیبایی دارد، او احساس می‌کند که زخم و درد ناشی از خاری را بر دوش نمی‌کشد، اما در عین حال، گویی هیچ خوشی و آرامش روحی ندارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بی‌کسی و تنهایی خود سخن می‌گوید. او خود را مانند بلبل می‌داند که در شرایط سختی قرار دارد و ناله‌ای برای شنیدن ندارد. در گلشنی که حق انتخاب و زیبایی دارد، او احساس می‌کند که زخم و درد ناشی از خاری را بر دوش نمی‌کشد، اما در عین حال، گویی هیچ خوشی و آرامش روحی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر مانند بلبل، شکایت و ناله‌ای نداری، پس در وجودت نشانه‌ای از زندگی و بیداری هم نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: در این باغی که گلچینی مجاز است، تو از گل‌های زیبا هیچ زخم و آسیبی نداری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تو یک دم درد دین داری؟ نداری
بجز سودای بیکاری نداری
نگارا رسم دلداری نداری
دمی با ما سر یاری نداری
دل مسکین من گشت از غمت خون
تو خود آئین غمخواری نداری
رهی غیر از جفاجویی نجویی
[...]
نظر سوی دل افگاری نداری
اگر داری بمن باری نداری
نظر داری بمن از بس تغافل
چنان داری که پنداری نداری
جفا گفتم نداری داری اما
[...]
چرا میل دل آزاری نداری
مگر با ما سر یاری نداری
ترا در دلبری صنعت تمام است
ولیکن رسم دلداری نداری
شد از جور تو ویران خانه دل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.