هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر احساس تنهایی و دلتنگی خود را بیان می‌کند، در حالی که از زیبایی و شگفتی‌های بهار و گل‌ها نیز سخن می‌گوید. او به شدت داغدار است، اما در عین حال از وجود گل‌های فراوان در کنار خود خبر می‌دهد. به همین دلیل درخواست می‌کند که دیگران تنهايي‌اش را نادیده بگیرند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر احساس تنهایی و دلتنگی خود را بیان می‌کند، در حالی که از زیبایی و شگفتی‌های بهار و گل‌ها نیز سخن می‌گوید. او به شدت داغدار است، اما در عین حال از وجود گل‌های فراوان در کنار خود خبر می‌دهد. به همین دلیل درخواست می‌کند که دیگران تنهايي‌اش را نادیده بگیرند.
هوش مصنوعی: من نخستین لاله‌ای هستم که در صبح بهار می‌شکفد، و به طور مداوم از داغی که در دل دارم می‌سوزم.
هوش مصنوعی: به چشمانت کم نگاه کن تا تنهایی من را ببینی، زیرا من در کنارم صدها کاروان گل دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کُنون، گر تو نباشی جفت و یارم،
نیارایی به شادی روزگارم.
مو که چون اشتران قانع به خارم
جهازم چوب و خرواری ببارم
بدین مزد قلیل و رنج بسیار
هنوز از روی مالک شرمسارم
به سختی صبر ده، تا پای دارم
در آسانی مکن فرموش کارم
زنش گفتا که من بیمار و زارم
عرابی گفت من تیمار دارم
چه خوش بودی، دریغا، روزگارم؟
اگر با من خوشستی غمگسارم
به آب دیده دست از خود بشویم
کنون کز دست بیرون شد نگارم
نگارا، بر تو نگزینم کسی را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.