گنجور

 
 
 
فخرالدین اسعد گرگانی

بسست این نام و این اورنگ شه را

که دارد در شبستان چون تو مه را

سعدی

چو از قومی یکی، بی‌دانشی کرد

نه کِه را منزلت مانَد نه مِه را

شنیدستی که گاوی در علف‌خوار

بیالاید همه گاوانِ ده را

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه