گنجور

 
حسین خوارزمی

ای که در اقلیم دل‌ها حاکم و سلطان توئی

جمله عالم یک تن تنها و در وی جان توئی

از که جویم انس دل چون مونس جان یاد تست

با که گویم درد خود هم غایت درمان توئی

گر لب از گفتار بندم هم توئی اندیشه ام

ور بنالم از فراقت همدم افغان توئی

پرده ها انگیختی بر خلق بهر احتجاب

در پس هر پرده دیدم شاهد پنهان توئی

قدرتت چوگان و عالم گوی و میدان لامکان

فارس چابک سوار شاهد میدان توئی

آن و این گفتن مرا عمری حجاب راه بود

چون گشادی چشم من دیدم که این و آن توئی

گرچه ویران شد دل عاشق ز دردت باک نیست

گنج پنهان چون در آن کنج دل پنهان توئی

عاشق و معشوق را ای عشق با تو کار نیست

ناله یعقوب و حسن یوسف کنعان توئی

جان رنجور حسین از تو شفا دارد امید

ای خدایی که مفرح‌بخش رنجوران توئی

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode