دلا تا کی ز نادانی همه نقش جهان بینی
صفا ده دیده خود را که تا دیدار جان بینی
چو در بند صور باشی همه خاک آیدت گیتی
چو از صورت برون آئی جهان پر گلستان بینی
ز عشق پردهسوز ای دل به عالم آتشی افکن
که تا در زیر هر پرده جمال دلستان بینی
از این و آن حجاب آمد ترا در راه عشق ای دل
چو در دلدار پیوندی نه این بینی نه آن بینی
ز کثرت جان خرم را غم و اندوه میزاید
بوحدت آی تا خود را همیشه شادمان بینی
تن از دیدار جان مانع شود چشم جهان بین را
حجاب تن چو برداری جمال جان عیان بینی
کف تیره حجاب آمد ز آب صافی ای صوفی
هلا بشکاف این کف را که تا آب روان بینی
صدف تا نشکنی گوهر نیاید در نظر پیدا
چو بشکستی صدف در وی بسی گوهر نهان بینی
سحاب تیره چون آمد ز مهر و مه شود حایل
چو ابر از پیش برخیزد تو مهر و مه عیان بینی
مجرد شو ز خویش آنگه در این دریا قدم درنه
که چون با خویشتن آئی نهنگ جان ستان بینی
اگر با خویشتن عمری بسر در راه او پوئی
نه از مقصد نشان یابی نه این ره را کران بینی
ز خاک درگه مردی بچشم دل بکش گردی
پس آنگه در جهان بنگر که تا جان جهان بینی
ز فیض رحمت ایزد طراز آستین یابی
اگر در چشم دل زان در غبار آستان بینی
بجیب همت ارزانی بدارالملک ربانی
ز سوی حضرت قدسی جنیبتها روان بینی
پی معراج روحانی برآ زین فرش ظلمانی
که تا بر عرش رحمانی ز جذبه نردبان بینی
براق برق جنبش را چو در میدان برانگیزی
کمینه جای جولانش ز اوج آسمان بینی
در آن میدان چو قلاشان سبکره کی توانی شد
ز جوش غفلت از دوشت چو گوش دل گران بینی
اگر دست غم عشقش عنان همتت گیرد
ملک اندر رکاب آید فلک را همعنان بینی
نقوش نفس شهوانی چو از خاطر برون رانی
رموز سر غیبی را ز خاطر ترجمان بینی
سمند همت ار یابی بهل آرایش حکمت
چه حاجت مرکب جم را که تا برگستوان بینی
ز شیطان از چه پرهیزی چو با رحمان بود کارت
ز رهزن از چه اندیشی چو حق را پاسبان بینی
ز گفتار و زبان دانی چو در حیرت فرومانی
بگاه کشف اسرارش همه تن را زبان بینی
اگر از تن برون آئی درآئی در حریم جان
وگر از خود فنا گردی بقای جاودان بینی
اگر ای طایر قدسی ز حبس تن برون آئی
ز شاخ سدره طوبی نخستین آشیان بینی
بده جان و غمش بستان از ایرا اندرین سودا
نه در دنیا پشیمانی نه در عقبی زیان بینی
خلیل آسا ز عشق او درآ در آتش سوزان
که در هر گوشه آتش هزاران بوستان بینی
حذر کم کن اگر آتش بود پر اخگر و شعله
کز اخگر لاله ها یابی ز شعله ارغوان بینی
تو از خود ناشده فانی نیابی وصلت باقی
کنار دوست چون یابی که خود را در میان بینی
خیانت چیست میدانی در اینره خویشتن دیدن
ز خود بگذر در او بنگر امین شو تا امان بینی
اگر چون روح ربانی خدا خواهی شرف یابی
وگر چون نفس شهوانی هوا جوئی هوان بینی
ز غیر او ستان دل را چو او را دلستان دانی
ز عیب آخر تبرا کن چو او را غیب دان بینی
ز دست دل مده دردش اگر درمان همیخواهی
مشو دور از بر عیسی چو خود را ناتوان بینی
مشو مغرور این عالم که چون بر هم نهی دیده
نه تاج خسروان یابی نه طغرای طغان بینی
گه از حسن و جمال او نهاد تو شود فرخ
گه از نقش خیال او بهار اندر خزان بینی
نه آن فرخ نهار است آنکه باشد ظلمت شامش
نه آن خرم بهار است این که آنرا مهرگان بینی
ز ویرانی مترس ای جان که چون دل گشت ویرانه
غمش در کنج این ویران چو گنج شایگان بینی
ز کبر و از ریا بگذر بکوی کبریا تا تو
ز قبض و رحمت ایزد ردا و طیلسان بینی
جهان شو از جهان زیرا جهان دیر مغان آمد
که در وی اختر و گردون هم آتش هم دخان بینی
بخاک فرش ظلمانی میالا دامن همت
که تا عرش جهان بانی و رای لامکان بینی
چو دل از درد خرم شد دل از دلدار برتابی
چو قلب از عشق صافی شد جهان اندر جنان بینی
حسین از دامن مردی بچشم جان بکش گردی
که با این چشم نورانی نشان بی نشان بینی
چو گرد آلوده موئی را زمین بوسی کنی یکدم
ز یمن همتش خود را خداوند زمان بینی
برافشان دست از دستان بیا با دوستان بنشین
که تا ز اسرار روحانی هزاران داستان بینی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بررسی جستجوی روحانی و عشق الهی میپردازد. شاعر به خواننده میگوید که باید از نادانی و ظواهر دنیا رها شود تا به زیباییهای واقعی و حقیقت جان برسد. او تاکید میکند که عشق و ارتباط عمیق با حقیقت به فرد کمک میکند تا از حجابها و موانع مادی عبور کند و به درک عمیقی از هستی و خود واقعیاش دست یابد.
شاعر تشویق میکند که انسان باید از خودگذشتگی کند تا به وحدت و شادی حقیقی برسد و در این مسیر، شفافیت روح را به دست آورد. همچنین، او بر این نکته تاکید میکند که از چرخه ظاهری و کثرت رهایی یابد تا بتواند زیباییهای معنوی را ببیند و به عمق عشق و حقیقت برسد.
در نهایت، شاعر از خواننده میخواهد که با دل و جان به درون رفته و از تجلیات الهی عیان شود تا زندگیاش را در مسیر عشق و الهام الهی بر اساس دانایی و آگاهی بنا کند.
هوش مصنوعی: ای دل، تا کی به خاطر نادانی و نادیدهانگاری، به ظاهر دنیا دلخوشی؟ چشم خود را روشن کن و ببین تا بتوانی حقیقت وجود و جان را درک کنی.
هوش مصنوعی: هرگاه در قید ظواهر و شکلها باشی، دنیا برایت مانند خاک و بیمزه خواهد بود. اما وقتی از این ظواهر فراتر بروی و نگاه عمیقتری به زندگی داشته باشی، زیباییها و شگفتیهای زیادی را در جهان خواهی دید.
هوش مصنوعی: ای دل، از عشق دلی آتشین به پا کن و آنچنان آتشی به راه بینداز که بتوانی زیبایی محبوب را زیر همه پردهها ببینی.
هوش مصنوعی: ای دل، در مسیر عشق، حجابها و موانع از همه سو به سوی تو آمدهاند. وقتی که در ارتباط با معشوق باشی، به هیچ چیز دیگری توجه نمیکنی و نه به این طرف مینگری و نه به آن طرف.
هوش مصنوعی: از آنجا که دل خوشی و شادی را از زیاد بودن غم و اندوه به دست نیاوری، بیایید به وحدت و یکدلی بپردازید تا همیشه خود را شاد و خوشحال ببینید.
هوش مصنوعی: بدن انسان عاملی است که مانع از دیدن حقیقت وجود میشود. اگر این حجاب برطرف شود، زیبایی روح و حقیقت وجود آشکار خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای صوفی! دستهای تیره و کثیف حجاب و مانع دیدن آب زلال و صاف شدهاند. آنها را کنار بزن تا بتوانی جریان آب روان را ببینی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که صدف را نشکنی، گوهر در نظر پیدا نخواهد شد. وقتی صدف را بشکنی، در آن گوهرهای زیادی را نهان میبینی.
هوش مصنوعی: زمانی که ابرهای تیره به آسمان بیایند، باعث میشوند که خورشید و ماه پنهان شوند. اما وقتی ابرها کنار بروند، تو میتوانی نور و روشنایی خورشید و ماه را دوباره ببینی.
هوش مصنوعی: از خودت جدا شو و در این دریا قدم بگذار، زیرا وقتی با خودت هستی، نهنگهایی میبینی که جان را میگیرند.
هوش مصنوعی: اگر که در طول عمر خود در مسیر او گام برداری، نه به مقصدی میرسی و نه انتهای این راه را خواهی دید.
هوش مصنوعی: از خاک مکان شخصیتی بزرگ و باارزش، با دیده دل به اطراف خود نگریسته و پس از آن در جهان بنگر که وجود اصلی و حقیقی دنیا را درک کنی.
هوش مصنوعی: اگر از رحمت خداوند بهرهمند شوی و به او نزدیک شوی، میتوانی در دل خود نشانههای او را ببینی، حتی اگر در دنیای مادی و ظاهری غبار و گرد و غبار وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: در این بیت به اهمیت و ارزش همت و تلاش اشاره شده است. گوینده از خداوند درخواست میکند که نعمتی از جانب خود به او عطا کند، به گونهای که او بتواند به صفات و ویژگیهای روحانی و قدسی نزدیکتر شود و از سمت آن مقام والا، فیض و برکتها را دریافت کند. در واقع، تلاش و نیروی انسانی باید با رحمت و لطف الهی همراه باشد تا به نتایج مطلوب برسد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به اوج روحانی، از این دنیای تاریک و مادی بیرون برو، چرا که در آنجا، به واسطهٔ یک نردبان معنوی، میتوانی به عرش الهی برسی.
هوش مصنوعی: هنگامی که براق را در میدان به حرکت در میآوری، به وضوح میتوانی مشاهده کنی که جای پروازش از اوج آسمان است.
هوش مصنوعی: در آن میدان، مانند افرادی که بیاحتیاط هستند، وقتی از ناراحتی و بیتوجهی به خودت غفلت کنی، دیگر نمیتوانی به راحتی از بار سنگین احساسات فرار کنی، به ویژه زمانی که به مشکلات گوش میدهی و آنها را احساس میکنی.
هوش مصنوعی: اگر غم عشق او بر تو فشار بیاورد، فرشتگان و قدرتهای آسمانی در خدمت تو خواهند بود و میتوانی همه چیز را با هم ببینی و به دست بیاوری.
هوش مصنوعی: وقتی که افکار و تمایلات شهوانی را از ذهن خود دور کنی، میتوانی درک عمیقتری از رازهای پنهان و معنوی پیدا کنی و آنها را به وضوح درک کنی.
هوش مصنوعی: اگر به اسب همت و ارادهات توجه کنی، نیازی به زینت و آرایش حکمت نخواهد بود، چرا که اگر به ارتفاع درست نگاه کنی، دیگر نیازی به مرکب جم (مردم نمونه) نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: چرا از شیطان میترسی وقتی که کارت با خداوند است؟ چرا نگران دزدان هستی وقتی که سرپرست حقیقت را میبینی؟
هوش مصنوعی: وقتی در گفتگو و سخنوری مهارت پیدا کنی و به درستی حرف بزنی، در زمانهایی که در عجب و حیرت فرو میروی، میتوانی تمام وجودت را در حالتی درک کنی که گویی زبان دارد و میتواند اسرار را افشا کند.
هوش مصنوعی: اگر از محدودیتهای جسمانی خود رها شوی و وارد دنیای روح و جانت شوی، و اگر خود را از میان برداری، بقای ابدی را تجربه خواهی کرد.
هوش مصنوعی: اگر ای پرندهی آسمانی از قید جسم و بدن رها شوی، نخستین خانهات را در درخت سدرهی طوبی خواهی دید.
هوش مصنوعی: به زندگیات عشق و احساسات را ببخش و در عوض غم را از آن بگیر. در این معامله، نه در این دنیا دچار پشیمانی خواهی شد و نه در زندگی پس از مرگ، زیانی خواهی دید.
هوش مصنوعی: عزیزم، مانند خلیل (حضرت ابراهیم) که به خاطر عشقش به خداوند در آتش رفت، تو هم در این آتش سوزان وارد شو. زیرا در هر نقطه از این آتش، هزاران باغ و زیبایی را میتوانی ببینی.
هوش مصنوعی: اگر دیدی آتش شعلهور شده و زبانه میکشد، احتیاط کن. چرا که از این آتش ممکن است گلهای لاله و ارغوانی به وجود بیاید.
هوش مصنوعی: اگر خود را از وجود خویش رها نکنی، نمیتوانی به وصال دوست و بقای آن دست یابی. هنگامی که در میان خودت قرار بگیری، نمیتوانی حقیقتاً به او نزدیک شوی.
هوش مصنوعی: خیانت چیست؟ آیا میدانی؟ در درون خودت نگاه کن و از خودت فاصله بگیر. درونت را ببین و با صداقت رفتار کن تا امنیت و امانت را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی همچون روح الهی به مقام والایی برسی، باید روح پاک و خدایی در خود پرورش دهی. اما اگر مثل نفس سرکش و هوای نفس خود را دنبال کنی، به سقوط و ذلت گرفتار خواهی شد.
هوش مصنوعی: اگر دل را از غیر خدا بگرفتهای، بدان که دلبر حقیقی فقط اوست. وقتی به عیوب دیگران نگاه میکنی، خودت را از آنها دور کن و همیشه او را در تمام کمالات و زیباییها ببین.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی دل را از درد رهایی بخشی، نباید از عیسی دور باشی، چرا که در آن لحظه که احساس ناتوانی میکنی، نیاز به او بیش از هر چیز دیگری است.
هوش مصنوعی: به خود مغرور نشو که در این دنیا وقتی چشمهایت را ببندی، نه تاج پادشاهان را خواهی دید و نه نشان بزرگان را.
هوش مصنوعی: گاهی زیبایی و جذابیت او باعث شادابی تو میشود و گاهی نقش خیال او در ذهنت، به تو این احساس را میدهد که در فصل خزان نیز، بهار را تجربه میکنی.
هوش مصنوعی: اینجا به این نکته اشاره شده که هیچ چیز به اندازه روز و زندگی شاداب درخشان نیست. چرخش شب و روز و تغییر فصلها نشاندهنده آن است که به ظاهر، ممکن است چیزی زیبا و خوشایند به نظر برسد، اما حقیقت آن چیزی است که در درون وجود دارد. بنابراین، آنچه در ظاهر میدرخشد ممکن است زیر لایهای از تاریکی و غم پنهان باشد، و برعکس، ممکن است چیزهایی که در ابتدا ناخوشایند به نظر میرسند، در عمق خود دارای زیبایی و شادی باشند.
هوش مصنوعی: ای جان، از خرابی نترس، زیرا زمانی که دل ویران میشود، غم آن در گوشههای این ویرانه مانند گنجی با ارزش نمایان میشود.
هوش مصنوعی: از خودپسندی و تظاهر دور شو و به درگاه خداوند بزرگ نزدیک شو، تا بتوانی نعمتهای رحمت و بزرگواری او را ببینی و در روح خود حس کمال و آرامش را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: جهان را به دقت نظاره کن، زیرا این جهان متعلق به مغان است و در آن میتوانی هم آتش و هم دود را ببینی که نمادی از تضاد و درگیریهاست.
هوش مصنوعی: به زمین و خاک ظلمات و تاریکی نرسان لباس همت و تلاش خود را، زیرا که تو به اندازهای بزرگ و مهم هستی که میتوانی به آسمانها برسیدی و در جایی فراسوی مکانها را ببینی.
هوش مصنوعی: وقتی دل از درد رهایی یابد و شاد شود، میتواند عشق معشوق را بپذیرد. در این حالت، اگر قلب از عشق پاک و صاف باشد، جهانی زیبا و سرشار از نعمتها را در برابر خود میبیند.
هوش مصنوعی: حسین از دامن کسی به دنیا آمده که او با ظاهری درخشان و نورانی، نشانههای الهی و معنوی را به وضوح میتواند ببیند.
هوش مصنوعی: وقتی که در برابر کسی که موهایش گرد و غبار گرفته به زمین تعظیم میکنی، در آن لحظه از برکت و تاثیر او، خداوند زمان را نیز میبینی.
هوش مصنوعی: دستت را از کارها و مشغلههای روزمره بردار و با دوستانت جمع شو. در این دورهمی، میتوانی از رازهای روحانی و داستانهای فراوانی باخبر شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دلا تا کی درین زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی
جهانی کاندرو هر دل که یابی پادشا یابی
جهانی کاندرو هر جان که بینی شادمان بینی
درو گر جامهای دوزی ز فضلش آستین یابی
[...]
عزیزا چند رنگارنگ این دور جهان بینی
ز دور چرخ در گیتی بهاران و خزان بینی
درین آفت سرا بودن هلاک جان و تن باشد
اگر گوئی به ترک آن نجات جاودان بینی
عروس عز دنیا را طلاقی ده بلا رجعت
[...]
بحکمتها قوی پر کن تو مر طاوس عرشی را
که تا زین دامگاه او را نشاط آشیان بینی
و گر زی حضرت قدسی خرامان گردی از عزت
ز دار الملک ربانی جنیبتها روان بینی
یکی بخرام در بستان که تا سرو روان بینی
دلت بگرفت در خانه برون آتا جهان بینی
چو رفتی سوی بستانها یکی بگذر به گورستان
که گورستان همی گوید بیا تا دوستان بینی
بسی بادام چشمانند به دام مرغ حیرانند
[...]
بیا تا عشرت آبادی چو خلد جاودان بینی
چه خلد جاودان کین را بسی خوشتر از آن بینی
خرد نپسندد ار خواند کسی خلدش ز بهر آنک
که تا گشتست این پیدا ز شرم آنرا نهان بینی
یکی هم میتوانش گفت خلد از روی اینمعنی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.