هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساس شرم و حقارت خود صحبت می‌کند و می‌گوید که به خاطر نبودن معشوق، به شدت غمگین است. او می‌افزاید که هر زمان چهره محبوبش را می‌بیند، آن‌قدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که زبانش بند می‌آید و نمی‌تواند حال خود را بیان کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساس شرم و حقارت خود صحبت می‌کند و می‌گوید که به خاطر نبودن معشوق، به شدت غمگین است. او می‌افزاید که هر زمان چهره محبوبش را می‌بیند، آن‌قدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که زبانش بند می‌آید و نمی‌تواند حال خود را بیان کند.
هوش مصنوعی: من می‌آیم و به قدری احساس شرم می‌کنم که گویی از زندگی‌ام به سادگی جدا می‌شوم.
هوش مصنوعی: بی تو، غم دل را به هزاران زبان بیان می‌کنم، اما وقتی روی تو را می‌بینم، از حرف‌زدن فرو می‌افتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می آیم وز شوق چنان می افتم
کاندر یک پا بر سر جان می افتم
چشمم به تو در می نگرد وز شادی
می مالم چشم و در گمان می افتم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.