یاد باد آن راحت جان یاد باد
عاشقان را عهد جانان یاد باد
چون تماشا را به سروستان رویم
قد آن سرو خرامان یاد باد
غنچه‌های گل چو آید در نظر
آن لب شیرین خندان یاد باد
ما به جان با دوست پیمان بسته‌ایم
جاودانش آب حیوان یاد باد
روشنی کز روز وصلش یافتم
در شب تاریک هجران یاد باد
مهر با رویش به جان ورزیده‌ام
مهربان را مهربانان یاد باد
تا زبان گویاست می‌گوید همام
بلبلان را از گلستان یاد باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به یادآوری لحظات شیرین عشق و محبت می‌پردازد. شاعر با یادآوری معشوق و زیبایی‌های او، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. او به خاطر می‌آورد که عشق او جاودانه و پیوندی است که با دوستش بسته است. همچنین، به یاد می‌آورد که چگونه عشق روشنی در تاریکی هجران به او داده و زیبایی‌های زندگی را به یاد می‌آورد. در پایان، شاعرانگی زبان عشق را با یادآوری بلبلان در گلستان به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: به یاد می‌آورم آن آرامش جان را و به یاد می‌آورم که عشاق چه عهدی با محبوب خود بسته بودند.
هوش مصنوعی: وقتی به باغ سرو می‌روم، خاطره قد بلندی آن سرو خوش‌افزا در ذهنم زنده می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی غنچه‌های گل را می‌بینم، لبخند و شیرینی آن لب یادم می‌آید.
هوش مصنوعی: ما با دوست خود عهدی برای همیشه بسته‌ایم و همیشه یاد آن عهد برای ما زنده است.
هوش مصنوعی: یاد به یاد می‌آورم از نور روز وصالش که در شب تاریک جدایی به دست آوردم.
هوش مصنوعی: با محبت و لطافت روی شمع‌گونش، به عشق و دوستی در دل جا داده‌ام. یاد مهربانان همواره در خاطرم هست.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زبان صحبت می‌کند، یاد بلبلان از گلستان به میان می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.