یاد باد آن راحت جان یاد باد

عاشقان را عهد جانان یاد باد

چون تماشا را به سروستان رویم

ود آن سرو خرامان یاد باد

غنچه های گل چو آید در نظر

آن لب شیرین خندان یاد باد

ما به جان بادوست پیمان بسته ایم

جاودانش آب حیوان یاد باد

روشنی کز روز وصلش یافتم

در شب تاریک هجران یاد باد

مهر با رویش به جان ورزیده ام

مهربان را مهر با نان یاد باد

تا زبان گویاست می گوید همام

بلبلان را از گلستان یاد باد