ای خوش آن شب که جبرئیل امین
سویش آمد ز آسمان به زمین
مرکبی ره‌نورد گردون‌سیر
بر زمین وحش و بر فلک چون طیر
بود نامش براق و همچون برق
تیز بگذشت تا به غرب از شرق
همچو گلگون اشک در یک دم
زده بیرون ز هفت پرده قدم
بر فلک همچو برق گرم‌روی
در هوا همچو ابر نرم‌روی
همچو تیر نظر ز عالم فرش
تا نگه کرده‌ای رسد بر عرش
چون در آورد پا به پشت براق
لرزه افتاد بر زمین ز فراق
شد سلیمان به تخت‌گاه فلک
تابعش گشت جن و انس و ملک
در همان دم ز پرده‌های سپهر
تیز بگذشت همچو خنجر مهر
قرب او از مقام «ثم دنی»
قاب قوسین گشت «او ادنی»
با دل جمع و دیدهٔ بیدار
شد مشرف به دولت دیدار
بعد از آن برگماشت همت را
که به من بخش جرم امت را
کرد از این بندگان عاصی یاد
جمله را از گنه خلاصی داد
خواجه را بین که در نشیمن راز
بنده را یاد می‌کند به نیاز
الله الله! چه احترامست این؟
در حق ما چه اهتمامست این؟
ای دل و دیدهٔ خاک درگه تو
سر من همچو خاک در ره تو
کس چه داند بهای گیسویت؟
هر دو عالم فدای یک مویت
سید انبیا تو را خوانند
سرور اولیا تو را دانند
آفتابی و پرتو اند همه
پیشوایی تو، پیرو اند همه
چار یار تو در مقام نیاز
هر یکی شاه چار بالش ناز
چار طاق طرب‌سرای وجود
چار باغ فضای گلشن جود
من سگ باوفای این هر چار
هر دو چشمم برای ایشان چار
کیست آن چار مه به مذهب من؟
علی و فاطمه حسین و حسن
بنده کمترین توست بلال
بلبل باغ دین توست بلال
بر فلک غلغل بلال تو باد
آسمان منزل بلال تو باد
نسبت من اگر کنی به بلال
به هلالی علم شوم مه و سال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره شب معراج پیامبر اسلام (ص) است که جبرئیل (ع) او را از آسمان به زمین آورد. پیامبر بر مرکبی به نام براق سوار می‌شود و با سرعت به سفر می‌پردازد. او از شرق به غرب می‌رود و در یک چشم به هم زدن به عرش می‌رسد. در این سفر، او در کنار خداوند قرار می‌گیرد و ابراز خضوع و نیاز بندگان را مشاهده می‌کند. متن به عظمت و مقام پیامبر اسلام (ص) اشاره دارد و از چهار یار او یعنی علی، فاطمه، حسین و حسن یاد می‌کند، که در مذهب شیعه جایگاه بالایی دارند. شاعر در نهایت خود را بنده‌ای کوچک و وفادار به پیامبر معرفی می‌کند و محبت و احترام خود را نسبت به او ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: خوشا به حال آن شبی که جبرئیل، فرشتهٔ مقرب، از آسمان به زمین آمد.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم یک موجود یا موجودیت اشاره دارد که مانند یک سوارکار بر روی زمین حرکت می‌کند و همچنین توانایی پرواز و حرکت در آسمان را دارد. این موجود می‌تواند در هر دو جهان، یعنی دنیای زمین و آسمان، حضوری فعال داشته باشد.
هوش مصنوعی: نام او براق بود و مانند یک برق تند، به سرعت از شرق به سمت غرب رفت.
هوش مصنوعی: در یک لحظه، مانند اشک‌های گلگون، از پشت هفت پرده بیرون آمد.
هوش مصنوعی: بر آسمان مانند برق درخشانی که چهره‌اش گرم و زیباست، در فضا همچون ابری که لطیف و نرم است.
هوش مصنوعی: نگاه تو مانند تیری است که از دنیای پایین به سوی آسمان می‌رسد.
هوش مصنوعی: زمانی که پا بر پشت براق گذاشت، زمین به خاطر جدایی دچار لرزش شد.
هوش مصنوعی: سلیمان بر تخت آسمان نشسته و دیگر موجودات، از جمله جن، انسان و فرشتگان، به او اطاعت می‌کنند و تحت فرمان او هستند.
هوش مصنوعی: در آن لحظه، همچون خنجری تیز که از میان پرده‌های آسمان می‌گذرد، نوری درخشید.
هوش مصنوعی: نزدیکی به او به اندازه‌ای رسید که مقام "سپس نزدیک شد" و "دو قوس" را در بر گرفت.
هوش مصنوعی: با اراده و توجه کامل و چشمی آگاه به سوی خوشبختی و سعادت پیش رفت.
هوش مصنوعی: پس از آن تصمیم به کار و تلاش گرفتم، زیرا می‌خواستم گناه و خطای امت را به دوش بگیرم.
هوش مصنوعی: او از میان این بندگان نافرمان، یاد آنها را به خیر می‌آورد و همه را از گناهانشان رها می‌کند.
هوش مصنوعی: به شخصی نگاه کن که در منزل خود، به یاد بنده‌اش با دل‌تنگی و نیاز می‌افتد.
هوش مصنوعی: خدای من! چه احترامی برای ما قائل شده‌اند؟ چقدر به ما توجه دارند!
هوش مصنوعی: ای دل و چشمانم، من همچون خاکی هستم که در مسیر تو وجود دارد. سرنوشت من وابسته به توست و همچون خاکی در درگاه تو به انتظار نشسته‌ام.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که ارزش موهای تو چقدر است. هر دو جهان را برای یک تار موی تو فدای می‌کنم.
هوش مصنوعی: تو را پیامبر بزرگ خدا می‌نامند و اولیا و دوستان خدا تو را مورد احترام می‌شمارند.
هوش مصنوعی: تو همچون خورشیدی هستی که نور و روشنی‌ات همه جا را فرا گرفته و دیگران به دنبال تو و تحت راهنمایی تو حرکت می‌کنند.
هوش مصنوعی: چهار دوست تو در زمان نیاز، هر یک مانند شاهی است که بر روی چهار بالش ناز قرار دارد.
هوش مصنوعی: وجود انسان مانند یک چهار طاقی سرشار از شادی است که در آن، چهار باغ از گل‌ها و زیبایی‌ها وجود دارد که نمایانگر سخاوت و generosity است.
هوش مصنوعی: من به شدت به این دو، که برایم بسیار عزیزند، وفادار هستم و همه نگاه و توجه‌ام به آن‌هاست.
هوش مصنوعی: چه کسی است آن چهار چهره که در دین من مورد احترام ویژه‌ای دارند؟ علی و فاطمه، حسین و حسن.
هوش مصنوعی: من کوچک‌ترین خدمتگزار تو هستم، بلال یعنی بلبل باغ دین توست.
هوش مصنوعی: در آسمان، صدای خوبی از بلال به گوش می‌رسد و آسمان به جایگاه او تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: اگر مرا با بلال مقایسه کنی، به اندازه هلالی که در آسمان می‌درخشد، علم و آگاهی‌ام افزایش می‌یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.