ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن
با رنگ پریده جلوه بنیاد مکن
بلبل، تو هم افسانه فروشی بگذار
کار دل ماست عشق، فریاد مکن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن
با رنگ پریده جلوه بنیاد مکن
بلبل، تو هم افسانه فروشی بگذار
کار دل ماست عشق، فریاد مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از گل میخواهد که خود را خوشحال نکند و به زیبایی و بویی که دارد، تکیه نکند. او از بلبل هم میخواهد که داستانسرایی را کنار بگذارد و به عشق و احساسات واقعی دلمشغول نشود. در واقع، شعر به تلقی عمیقتری از عشق و احساسات انسانی اشاره دارد و از سطح ظاهری زیبایی فراتر میرود.
هوش مصنوعی: ای گل، از بوی تو دل خود را شاد نکن و با رنگ پریدت، زیباییات را نمایان نساز.
هوش مصنوعی: بلبل، تو هم داستان سرایی کن. بگذار عشق و احساسات ما کار خودشان را بکنند، نیازی به سر و صدا نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دی کز تو گذشت هیچ از او یاد مکن
فردا که نیامده است، فریاد مکن
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.