هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساساتی عمیق و دردناک اشاره دارد. او خود را شبیه به لاله‌ای آتشین در تیره‌گی زندگی می‌داند و از داغ دلش که سینه‌اش را چاک کرده، سخن می‌گوید. او از عشق سخن می‌گوید که او را از خود و آرزوهای غیر جدا کرده و به آرامش رسانده است. در پایان، از عشق تقدیر می‌کند و از او شکرگزاری می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساساتی عمیق و دردناک اشاره دارد. او خود را شبیه به لاله‌ای آتشین در تیره‌گی زندگی می‌داند و از داغ دلش که سینه‌اش را چاک کرده، سخن می‌گوید. او از عشق سخن می‌گوید که او را از خود و آرزوهای غیر جدا کرده و به آرامش رسانده است. در پایان، از عشق تقدیر می‌کند و از او شکرگزاری می‌کند.
هوش مصنوعی: من همچون لاله‌ای سرخ و آتشین، در این تاریکی و عمق درد، خود را نشان می‌دهم و تاول دل‌سوزانم از سینه‌ام نمایان است.
هوش مصنوعی: ای غیرت عشق، تو مرا از خودم بی‌خبر و از دیگران بی‌نیاز کرده‌ای، خداوند پاداش نیکو به تو عطا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خلقان همه بر درگهت ای خالق پاک
هستند پی قطرهٔ آبی غمناک
سقای سحاب را بفرما از لطف
تا آب زند بر سر این مشتی خاک
ای چرخ مدور خسیس بی باک
صد پیرهن وفای من کردی چاک
آزاده هر آنچه بود کردی تو هلاک
از گردش تو کنون چه ترسست و چه باک
ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک
هرگز نبود تو را ز ناپاکان باک
ای خسرو پاک پیکر ازگوهر خاک
ای‌گوهر پاک احسن الله جزاک
کردی تو پریر آب وصل از رخ پاک
تا دی شدم از آتش هجر تو هلاک
امروز شدی ز باد سردم بی‌باک
فردا کنم از دست تو بر تارک خاک
گویند مرا که خویشتن کرد هلاک
عاشق ز هلاک خویش کی دارد باک
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.