حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۲

چون لاله آتشین درین تیره مغاک

پیداست مرا داغ دل از سینهٔ چاک

فارغ ز خود، آسوده ز غیرم کردی

ای غیرت عشق، احسَنَ اللهُ جَزاک