در بدایت چو سر بود نشآت
می نمایم وصول را اثبات
آن نخستین که عقلیش خوانی
جانفزا نشئه ای ست روحانی
دومین عالم مثال خیال
که ازو آمد اندکی به مقال
سومین حسّی است جسمانی
کآشکارا به حس همی دانی
[مصرع در نسخه قابل خواندن نیست]
قد طویها لو ارتقیتَ الطّور
دخل انسان درین سه شد به کمال
از علوم و امانی و اعمال
هست از انسان برای این نشآت
آل و اصحابی از جبلّت ذات
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور ثبت نام کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.