هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساسات عمیق و دردناک خود اشاره می‌کند. او از سوزاندن ستاره‌ها و روشن کردن شمع‌ها سخن می‌گوید و اشک‌هایش را به عنوان دریایی بزرگ توصیف می‌کند. همچنین، او از درد درون خود و ترس از عواقب منکران صحبت می‌کند. به طور کلی، این اشعار بیانگر ناامیدی و رنج عمیق شاعر است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساسات عمیق و دردناک خود اشاره می‌کند. او از سوزاندن ستاره‌ها و روشن کردن شمع‌ها سخن می‌گوید و اشک‌هایش را به عنوان دریایی بزرگ توصیف می‌کند. همچنین، او از درد درون خود و ترس از عواقب منکران صحبت می‌کند. به طور کلی، این اشعار بیانگر ناامیدی و رنج عمیق شاعر است.
هوش مصنوعی: ما ستاره‌ها را سوزانده‌ایم و شمع صبحگاه را روشن کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: در آستین مژگان اشکم، دریای وسیع و بی نهایتی را پرورش داده‌ام.
هوش مصنوعی: من نگرانم که در روز محشر، دل سوخته‌ام تاب تحمل نداشته باشد و ستاره‌های کافران سایه به سایه‌ام باشند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبح است کمانکش اختران را
آتش زده آب پیکران را
هنگام صبوح موکب صبح
هنگامه دریده اختران را
بر صرع ستارگان دم صبح
[...]
بحری ست محیط غم که در خون
یازد نفس شناوران را
چون بیضه شکسته، صعوهٔ عشق
پرواز عقاب شهپران را
آن غنچه دهان که شرم لعلش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.