زهی ز خط تو خرّم، بهار مشربها

حلال بر همه کس خون توبه، زان لبها

چه جادوی ست ندانم؟ که می کند با دل

به یک کرشمه نگاه تو، طیٓ مطلبها

هوای ابر غنیمت بود، که می ترسم

نمک به باده کند، چشم شور کوکبها