زد نقش سخن سکهٔ جاوید به نامم

از صفحهٔ دلها نشود محو، کلامم

نوری ست عیان، در نظر حرف شناسان

هر مردمک نقطه ی خورشید، غلامم

نظاره کن امروز، گلستان ارم را

در جلوه گه خامهٔ طاووس خرامم

هر لفظ حزین خانهٔ صد شاهد معنی ست

لیلی کده ها جلوه دهد طرف خیامم