هوش مصنوعی: شعر به تصویر کشیدن نخل و شکوفه‌های آن به عنوان نمادی از امید و انتظار در صبح اشاره دارد. انتظار به تحقق آرزوها و روشنایی新آغازی را نشان می‌دهد.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به تصویر کشیدن نخل و شکوفه‌های آن به عنوان نمادی از امید و انتظار در صبح اشاره دارد. انتظار به تحقق آرزوها و روشنایی新آغازی را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: درخت نخل من با شکوفه‌های صبح امید زنده شد تا زمانی که چشمان من منتظر او به روشنی درآمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
موی سپید چیست ندانی زبان مرگ
زیرا که هر که دید ز خود ناامید شد
دی از زبان حال همیگفت با دلم
چیزی که جان ز ترس چو از باد بید شد
گفتا که برگ مرگ بساز ارنخفته‌ای
[...]
دل از سفید گشتن مو ناامید شد
عالم سیه به چشمم ازین پی سفید شد
پیری مگو مرا ز جوانی پدید شد
در راه مرگ، دیده عمرم سفید شد
کرب و بلا چو منزل شاه شهید شد
دنیای بی ثبات به کام یزید شد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.